حاشیه‌های همخوانی دانش آموزان با یک آهنگ غیرمجاز+فیلم
بسیاری معتقدند این ویدیو و ویدیوهای ازاین‌دست نشان از ناموفق بودن سیاست‌های فرهنگی مدنظر حاکمیت است چرا که آن‌ها بعد از چهل و اندی سال و با صرف بودجه‌های کلان، نتوانستند حتی برای جشن‌های مختص به حکومت محتوای درخوری تولید کنند که سلیقه قشر جوان و نوجوان را نیز پوشش دهد تا آنان مجبور نشوند به محتواهایی روی بیاورند که معمولاً مطلوب حاکمیت نیست….
روی خوش نشان دادن دانش آموزان به خواننده‌های خارج نشین سابقه دارد
البته این اولین بار نیست که دانش آموزان دهه هشتادی و نودی نشان می‌دهند با خواننده‌های به‌اصطلاح آن‌سوی آبی بیشتر ارتباط برقرار می‌کنند تا تولیدات فرهنگی داخل کشور. دو سال پیش نیز ویدیوهایی از رقص دانش آموزان به مناسبت روز معلم در مدارس کشور در فضای مجازی منتشر شد. در این ویدیو دانش‌آموزان با آهنگ «جنتلمن» «ساسی مانکن»، خواننده لوس‌آنجلسی به رقص و شادی پرداختند. این ویدیو در فضای رسانه‌ای کشور آن‌چنان غوغا به پا کرد که نه‌تنها کاربران فضای مجازی و بسیاری از افراد جامعه بلکه مسئولان رده‌بالا کشور نسبت به آن واکنش نشان دادند. در آن زمان، عضو مجلس خبرگان رهبری، آن اتفاق را برنامه‌ای طراحی‌شده برای تضعیف روحیه معنوی ملت ایران و برای تقویت ناهنجاری‌های اجتماعی و هنجارشکنی و مقابله با فضای ایمان و معنویت توصیف کرده بود. عباس کعبی عضو خبرگان رهبری از شادی دانش‌آموزان به‌عنوان «رقاصی در مدارس» و یک برنامه از پیش طراحی‌شده نام‌برده و از «ستاد احیای امربه‌معروف و نهی از منکر» خواسته بود تا به این موضوع ورود کند و علیه مدارس یا دستگاه‌هایی که کوتاهی داشته‌اند اعلام‌جرم و به دادستانی شکایت کند. حجت‌الاسلام نصرالله پژمانفر عضو کمیسیون فرهنگی وقت مجلس گفته بود متأسفانه کشور در بخش‌های مختلف در یک وادادگی فرهنگی قرارگرفته و حوادثی اتفاق می‌افتد اصلاً قابل دفاع نیست.
فاصله مسئولان با نیاز واقعی جامعه
بسیاری این ویدیو و ویدیوهای مشابه را به فاصله مسئولان با نیاز واقعی جامعه گره می‌زنند و معتقدند اغلب مسئولان به‌ویژه مسئولان فرهنگی کشور فرسنگ‌ها با فرهنگ و نیاز واقعی جامعه به‌ویژه نیاز قشر نوجوان فاصله دارند، به‌نحوی‌که امیر تتلو و ساسی مانکن بهتر از آنان رگ خواب نوجوانانی را بلدند که هزاران کیلومتر از آن‌ها فاصله دارند.
همین فاصله باعث شده است که برنامه‌ها و سیاست‌های نهادهای مربوطه که با هزینه‌های کلان درصدد اجرای آن هستند، از سوی مردم با استقبال مواجه نشود، همخوانی دانش آموزان با یکی از آهنگ‌های امیر تتلو و همچنین پای‌کوبی و مراسم شادی بچه‌های با آهنگ ساسی مانکن، نمونه روشنی از ناموفق بودن این سیاست‌هاست، چرا که این عمل و اقدام از سوی نسلی انجام‌شده است که فرزندان بعد از انقلاب هستند که ضمن آموزش‌های نهادهای فرهنگی در مدارس، در صداوسیما نیز ۲۴ساعته مثلاً اصلاح فرهنگی می‌شوند، اما آنان جنتلمن خود را کسی دیگر فرض می‌کنند و با آهنگ‌های او بالا و پایین می‌پرند و آهنگ امیر تتلو را در امامزاده فریاد می‌زنند، آن‌هم در جشن پیروزی انقلاب اسلامی!
موضوع دیگری که نباید نادیده گرفت رویه اشتباه نهادهای فرهنگی با موضوع شادی و موسیقی است. لغو کنسرت‌ها، تحریم موسیقی زنده در برخی شهرها، دشمنی بی‌پایان صداوسیما با نمایش ساز و نوازندگی و … همه و همه پیش از آنکه نوجوانان و جوانان ما را با هنجارهای موردنظر ما آشتی دهد، فضا را برای جولان دادن برخی از خواننده‌های آن‌سوی مرز- که به مذاق خیلی‌ها نیز خوش نمی‌آید- بازکرده است.
ناموفق بودن سیاست‌های فرهنگی
بدیهی است اگر در گذشته ضرورت پرداختن به موسیقی در مدارس به‌اندازه حالا احساس نمی‌شد، دلیلش این بود که در دهه‌های قبل نه ماهواره بود، نه فضای مجازی؛ اما حالا شرایط تغییر کرده است و کودکان در معرض انتخاب‌های بیشمار هستند که محتوای برخی نیز مناسب آنان نیست، به نظر می‌رسد وقت آن فرارسیده که نهادهای فرهنگی به‌جای بگیروببند و دشمنی با ساز و موسیقی و ترانه، با رفع محدودیت‌ها و تولید محتواهای جذاب و سازنده، از کودکان و نوجوانان در مقابل آسیب‌های احتمالی که آنان را تهدید می‌کند، محافظت کنند. پای‌کوبی و شادی چند دانش‌آموز کم‌سن‌وسال فقط یک شادی معمولی نیست، بلکه سیاست‌های متولیان فرهنگی ما در چند دهه اخیر را نشانه گرفته است که امکانی برای ایجاد بستر شادی مردم فراهم نکرده‌اند. در مواجهه با چنین شرایطی معمولاً مسئولان راحت‌ترین و دم‌دستی‌ترین کار که «برخورد» است را انتخاب می‌کنند. درصورتی‌که با پاک کردن صورت‌مسئله، مسئله حل نمی‌شود، مسائل و مشکلات به‌ویژه فرهنگی، باید ریشه‌یابی شود و با جایگزینی محتوای مناسب حل شود.
همدلی
فیلم جشن دهه فجر با آهنگ تتلو!
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
