ورزشی

داوران فوتبال و دغدغه‌های بی‌پایان و حل نشده!

برگزاری سمینار دانش‌افزایی داوران و مردود شدن تعدادی از داوران مطرح لیگ برتر ایران درآزمایش‌های حرفه داوری؛ اعتراض داوران، کارشناسان و فوتبالیست‌های کشور به سیاست‌های ورزشی جمهوری اسلامی را برانگیخت.

 داوران فوتبال از مزد و درآمد مناسب، بیمه و امکانات مالی و ورزشی محروم هستند

ایسنا- نوید مظفری، کارشناس داوری و داور بین‌المللی فوتبال ایران که سابقه قضاوت در بوندسلیگا آلمان را نیز در کارنامه خود دارد، در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص برگزاری سمینار دانش‌افزایی داوران و مردود شدن تعدادی از داوران مطرح لیگ برتری در این تست‌ها اظهار کرد: من هر هفته کارشناسی داوری می‌کنم و بیشترین انتقادات را نسبت به داوران خودم دارم اما این که شما هیچ امکاناتی نمی‌دهید و از آن‌ها انتظارات بالایی دارید، کار درستی نیست و این توقعات بیجا است.

وی ادامه داد: کدام تیم بدنساز و مربی آمادگی جسمانی ندارد؟ تازه امسال بسیاری از مربیان خارجی استفاده کرده‌اند. کدام یک از تیم‌ها بدنساز و سالن بدنسازی ندارند؟ کدام یک از تیم‌ها پزشک ندارند؟ کدام یک زمین تمرین ندارند؟ وقتی چنین تیم‌هایی که همه امکانات را دارند و میلیاردی هم به بازیکنان خود پول می‌دهند، باید داورانی را برای قضاوت این تیم‌ها بگذارید که همه این امکانات را هم به آن‌ها بدید. داوران ما فضا برای تمرین ندارند و اگر آشنا نداشته باشند، دربان ورزشگاه به آن ها اجازه ورود برای تمرین را نمی‌دهد. بسیاری در پارک تمرین ‌می‌کند که این برای ما افت دارد.

مظفری افزود: شما امکانات را بدهید و سخت‌ترین چیزها را بخواهید. امکانات بدهید و فصلی ۴ بار سخت‌ترین تست‌ها را بگیرید. وقتی امکاناتی ندادید، از داور بنده خدا چه انتظاری دارید؟ فکر می‌کنید با یک دست کت و شلوار دادن شاخ غول شکسته‌اید؟ طبق آیین‌نامه پولی که از اسپانسر داوران می‌گیرید را باید خرج داوری کنید یعنی برایشان پزشک، مربی بدنساز و مربی آمادگی جسمانی بگیرید، محل تمرین فراهم کنید و بگذارید باشگاه‌های زیر نظر فدراسیون تمرین کنند. این که پول اسپانسر داوری خرج مسائل دیگر می‌شود، خلاف قانون است. این‌ها ابتدایی‌ترین کارهایی است که یک رییس کمیته داوران، مسئول دپارتمان داوری یا حتی رییس فدراسیون باید انجام دهد. پیش پا افتاده‌ترین چیزها را هم به آن‌ها نمی‌دهیم و انتظارهای باورنکردنی داریم.

تعداد بازی‌های آسیایی که داوران ایرانی آن را قضاوت می کنند، هر روز کمتر از روز قبل می‌شود و سال آینده به احتمال زیاد داوران ایرانی نمی توانند در لیگ قهرمانان آسیا قضوات کنند. ما هر چقدر می‌گوییم که فکری به حال آن بکنند، گوش شنوایی وجود ندارد. از سال بعد مرحله گروهی هم قرار است با استفادده از VAR برگزار شود اما داوران ایرانی به دلیل این که لایسنس VAR ندارند، اجازه قضاوت در این مسابقات را پیدا نمی‌کنند. ۳ سال است که به فدراسیون اعتراض می‌کنیم که فکری کنید اما کسی گوش نمی دهد. به صورت مستقیم هم حرفی بزنیم، به ما همان دو تا قضاوت لیگ برتر را هم دیگر نمی‌دهند. از هزینه و درآمد داوران چه کسی خبر دارد؟ داوران ما از دستمزد  کافی به کلی محروم هستند… تنها کاری که برای ما انجام می‌شود، دو کلاسی است که در ابتدای فصل و در نیم‌فصل برگزار می‌کنند. ما هنوز نمی‌دانیم کلاس‌ها را چه زمانی قرار است برگزار کنند و خودمان با هزینه خودمان در حال تمرین و آماده‌سازی هستیم. تهییه یک لباس که دیگر چیزی نیست که آن را هم نمی‌توانند تهیه کنند. پارسال کلا ۲ دست لباس دادند و من و تعدادی دیگر از داوران چون از سال‌های قبل لباس داشتیم، مشکلات کمتری داشتیم اما داوران کم تجربه‌تر مجبور بودند همین دو دست را بشورند و در هر بازی استفاده کنند. مگر چنین چیزی در لیگی که آقایان ادعا می‌کنند لیگ برتر است، امکان دارد؟ داوران شهرستانی لباس‌شان را سر بازی دریافت می‌کردند و حتی برای آن‌ها ارسال نمی‌شد. این اتفاقات در شان داوری نیست اما ما نمی توانیم صریحا صحبت کنیم و از مشکلات بگوییم…

 

به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet

Print Friendly, PDF & Email
دکمه بازگشت به بالا