سقف معافیت ماهانه حقوق، ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان ذکر شده است در حالی که هر مدرس حق‌التدریس مدعو دانشگاه فنی و حرفه‌ای در عالی‌ترین شرایط که معمولا محقق نمی‌شود (تدریس درس تئوری تا سقف مجاز تدریس به مدت یک روز و نیم معادل ۱۶ ساعت در هفته) با مدرک دکترا حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان و با مدرک کارشناسی ارشد حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان دریافتی خواهد داشت که این مبالغ حتی چند برابر کمتر از سقف معافیت مالیاتی است که قانون تعیین کرده است، اما از همین رقم حقوق هم ۱۰ درصد مالیات کسر می‌شود! تصور کنید یک استاد حق‌التدریس دانشگاه، در مجموع یک میلیون تومان در ماه دریافت کند و ۱۰ درصد آن را بابت مالیات بپردازد!
محسن عمادی
نیمه اول امسال، مطالبات ۱۸ هزار استاد حق‌التدریس دانشگاه فنی و حرفه‌ای را به‌طور جامع در قالب نامه جامع مطالبات با همفکری همکاران تدوین کردم . پس از آن، نامه مذکور به مسوولان مختلف از جمله رییس دانشگاه فنی و حرفه‌ای آقای دکتر عرفان خسرویان در تاریخ ۲۹ مرداد با شماره نامه مشخص، داده شد که تاکنون هیچ دستوری نخورده است! پیرو پیگیری‌های مکرر، در ۲۹ مرداد ۱۴۰۱ به حراست سازمان مرکزی احضار و با این عبارت «اگر ادامه بدهید ترم بعد برای شما واحد نخواهیم داشت» تهدید به قطع همکاری شدم که این تهدید در ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ عملی شد! اخراج به دلیل مطالبه صنفی. مطالباتی که در صورت تحقق، با ایجاد انگیره در مدرسان، قطعا منجر به افزایش کیفیت آموزش می‌شود.
اگر رییس یک مجموعه به اهمیت مطالبات ۱۸ هزار استاد حق‌التدریس معادل ۹۳ درصد از استادان دانشگاه واقف بود، آیا چنین برخوردی داشت؟ چرا وقتی نماینده استادان حق‌التدریس را که پیگیر مطالبات صنفی است، در اولین پاسخ اخراج می‌کنید؟ ناپختگی این تصمیم، احتمال تکرار این نوع تصمیم‌گیری در بخش‌های دیگر از طرف مدیرانی که دانش و سابقه مدیریت و برخورد با چنین چالش‌هایی در این سطح را ندارند، ممکن است منجر به مسائلی شود که آسیب‌های آن بسیار وسیع و غیرقابل جبران باشد.
اعم مطالبات استادان حق‌التدریس که سال‌هاست در مظلومیت ولی با عشق تدریس کردند:
٭ پرداخت منظم حقوق ماهانه اساتید: از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱، در متن قانون بودجه ابلاغی، تبصره ۱۲، (بند «ب» در بودجه سال ۱۴۰۱، بند «ه» در بودجه سال ۱۴۰۰، بند «ه» در بودجه سال ۱۳۹۹ و بند «ک» در بودجه سال ۱۳۹۸) به صراحت ذکر شده که کلیه پرداخت‌های مشابه حقوق و دستمزد مانند حق‌التدریس، حق‌الزحمه، ساعتی، حق نظارت و پاداش شوراهای حل اختلاف، هزینه اجتناب‌ناپذیر محسوب می‌شود و مشمول مفاد جزء (۵) بند «الف» این تبصره است و باید به صورت ماهانه پرداخت شود. چرا با وجود قانون، حقوق ۱۸ هزار مدرس حق‌التدریس در دانشگاه فنی و حرفه‌ای و چند ده هزار مدرس در دانشگاه‌های دیگر طبق قانون پرداخت نمی‌شود؟ آیا این حق‌الناس نیست؟ چرا سیستم‌های نظارتی ورود نمی‌کنند تا علت عدم اجرای قانون را مشخص کنند و دانشگاه‌های متخلف را شناسایی و برخورد لازم را داشته باشند؟ معوقات پرداختی در دوران ریاست فعلی دانشگاه به رکورد ۸ ماه تعویق هم رسید (حقوق آذر ۱۴۰۰ در ۲ مرداد ۱۴۰۱ پرداخت شد!)
٭ اصلاح مبالغ حق‌التدریس، پرداخت تمام مزایای قانونی و افزایش سالانه آن بر اساس تورم: اکنون یک استاد حق‌التدریس در دانشگاه فنی و حرفه‌ای با مدرک ارشد برای یک ساعت تدریس درس عملی، حدود ۱۹ هزار تومان دریافت می‌کند. از این مبلغ که حدود ۶ ماه بعد دریافت می‌کند، ۱۰ درصد مالیات هم کسر می‌شود. این در حالی است که یک کارگر ساده بدون سابقه فقط با احتساب بن کارگری و حق مسکن، در یک ساعت حدود ۲۳ هزار تومان دریافت می‌کند! بسیار جای سوال دارد که با این شرایط چقدر باید انتظار کیفیت آموزشی را داشته باشیم؟ موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که رییس دانشگاه در صحبت‌های خود مکرر از دانشگاه نسل چهارم حرف می‌زند!
٭ بیمه: طبق اصل ۲۹ قانون اساسی «بیمه حقی است همگانی». با توجه به مواد ۲ و ۴ قانون کار و ماده ۲ قانون تامین اجتماعی، مدرسان حق‌التدریس که در مقابل دریافت حق‌السعی در مراکز آموزشی کار می‌کنند، مشمول عنوان «کارگر» یا «بیمه شده» واقع می‌شوند و آن مراکز آموزشی هم مشمول عنوان «کارگاه» هستند. بنابراین مراکز دانشکده‌های فنی و حرفه‌ای، بنا به تکلیف قانونی ناشی از قوانین مزبور و ماده ۱۴۸ قانون کار و مواد ۴، ۳۰، ۳۴، ۳۶ و ۳۹ قانون تامین اجتماعی، باید حق بیمه متناظر با حق‌التدریس مدرسان را طبق تشریفات قانونی به تامین اجتماعی بپردازند. حال با اینکه دانشگاه‌های دیگر برای مدرسان حق‌التدریس خود امکان بیمه را فراهم کرده‌اند، هنوز دانشگاه فنی و حرفه‌ای از این کار اجتناب می‌کند! آیا سیستم نظارتی وجود ندارد که ۱۸ هزار مدرس حق‌التدریس که در این دانشگاه به کار گرفته می‌شود چرا بیمه نمی‌شوند؟! آیا این حق‌الناس نیست؟
٭حذف اخذ مالیات ۱۰ درصد استادان حق‌التدریس: در قانون بودجه سال ۱۴۰۱، تبصره ۱۲ بند «ه» سقف معافیت ماهانه حقوق، ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان ذکر شده است در حالی که هر مدرس حق‌التدریس مدعو دانشگاه فنی و حرفه‌ای در عالی‌ترین شرایط که معمولا محقق نمی‌شود (تدریس درس تئوری تا سقف مجاز تدریس به مدت یک روز و نیم معادل ۱۶ ساعت در هفته) با مدرک دکترا حدود ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان و با مدرک کارشناسی ارشد حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان دریافتی خواهد داشت که این مبالغ حتی چند برابر کمتر از سقف معافیت مالیاتی است که قانون تعیین کرده است، اما از همین رقم حقوق هم ۱۰ درصد مالیات کسر می‌شود! تصور کنید یک استاد حق‌التدریس دانشگاه، در مجموع یک میلیون تومان در ماه دریافت کند و ۱۰ درصد آن را بابت مالیات بپردازد!
٭ساماندهی و تبدیل وضعیت مدرسان حق‌التدریس که سابقه حداقل ۵ سال کامل با ۶ ساعت تدریس در هفته را دارند: استاندارد نسبت دانشجو به استاد، ۱۸ است. در برنامه توسعه ششم، برای سال ۱۴۰۰، عدد ۲۰ تعیین شده بود. در دانشگاه فنی و حرفه‌ای این عدد بر اساس اطلاعات موجود در سایت (۱۷۰۷۱۷ دانشجو و ۱۱۲۲ هیات علمی) ۱۵۲ است! که خود نشان می‌دهد سال‌هاست که به این موضوع توجه نشده که این عدد این چنان رشد کرده است. آیا این امر مهمی نبوده است؟ آیا مدیران قبلی به این معیار فکر نمی‌کردند و از آن اطلاع نداشتند؟! این عدد که یک‌شبه به اینجا نرسیده است. چرا مدیران قبلی پیگیر این موضوع نبودند؟! از این معیار می‌توان فهمید که چقدر به کیفیت آموزشی در این دانشگاه مهم که مکرر مورد تاکید مسوولان است، اهمیت عملی و واقعی داده می‌شود. توجه مدیران فعلی را هم می‌توان از اینجا متوجه شد که در جذب هیات علمی در مرداد ۱۴۰۱، ظرفیت جذب هیات علمی برای ۱۸۱ دانشکده فنی و حرفه‌ای در کل کشور، فقط ۳۴ نفر بود! برای مثال فقط ۲ نفر در رشته برق و همین‌طور مکانیک برای کل کشور! برای اعلام نیاز بیشتر، چه کسی باید پیگیری کند؟
اعتماد
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
