کودکان محکومانی بی‌گناه در زندان‌ها
«یکی از آسیب‌پذیرترین افراد در زندان‌های ایران، کودکان همراه مادران زندانی هستند، ،که در برخی زندان‌ها تا ۶ سالگی در محیطی آلوده، بدون امکانات تفریحی و آموزشی، با کمترین دسترسی به هوای آزاد و نور، در معرض انواع خشونت و آسیب جسمی، روانی و رفتاری هستند.»
این را حامد فرمند، محقق و فعال در زمینه حقوق کودکان و مدیر موسسه بین‌المللی کودکان زندانیان»کوییی در صفحه خود می‌نویسد.
به گزارش دادبان، کودکان محکومانی بی‌گناه هستند در زندان‌ها، فرشته‌هایی کوچک از مادرانی زندانی که در دنیایی پر از خشونت چشم می‌گشایند، دنیای آن‌ها می‌شود راهروهای سرد و میله‌های سخت زندان و فضایی که در آن پر از ناامنی است و آزارهای جسمی و روحی.
سال‌هاست که فعالان حقوق کودکان به وضعیت نامناسب کودکان همراه مادران زندانی در زندان‌های ایران هشدار می‌دهند، زندان‌هایی که کمترین امکانات و فضا را برای خود زندانی‌ها دارد چه رسد که کودکان هم بخواهند در آن رشد کنند.
قانون چه می‌گوید: «براساس تبصره یک ماده ۶۹ آیین‌نامه، محکومان و متهمان زن می‌توانند اطفال خود را تا سن دو سال تمام به همراه خود در زندان داشته باشند و چنانچه کسی بیرون زندان مسئولیت کودک را برعهده نگرفت، تا ۶ سالگی می‌تواند، همراه مادر در زندان باشد.»
حامد فرمند در نوشته‌های خود می‌افزاید: «تراکم جمعیت، آلودگی محیطی، غذای ناکافی و ناسالم، کمبود مواد غذایی مانند سبزیجات، نبود آب گرم برای حمام، توهین، شنیده شدن صدای زندانیان در انفرادی، زیر شکنجه یا قبل از اجرای حکم اعدام، در حالی است که در بند زنان زندان‌هایی مانند عادل‌آباد شیراز کودکان و زنان حامله هم هستند.»
به بیان او، «خشونت علیه کودکان در زندان‌ها تنها به آسیب دیدن جسمی، تنبیه بدنی یا شاهد درگیری بودن محدود نیست. موسسه کویپی در تحقیق اخیر خود، آزار جنسی علیه کودکان پسر در زندان «قرچک» ورامین را مستند کرده است. این کودکان مورد سوءاستفاده‌های جنسی زندانیان زن قرار می‌گیرند./کانال تلگرامی
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
