سد چمشیر به‌رغم هشدارها آبگیری شد
سد چمشیر علی‌رغم مخالفت‌های مکرر مسئولین سازمان محیط زیست و دیگر مسئولین کشوری آبگیری شد!
آرمان ملی: به گزارش انتخاب، ساخت این سد بر روی رودخانه زهره از سال ۱۳۸۹ آغاز شده است اما از سال گذشته هشدار‌های بسیاری از سوی فعالان محیط زیستی و سازمان حفاظت از محیط زیست نسبت به مخاطرات آبگیری این سد داده شده بود. پیگیری‌ها حاکی از این است که سد چمشیر دیروز صبح آبگیری شده است.
محمد درویش، فعال محیط زیستی با انتشار تصویری از آبگیری سد چمشیر در توییتر خود نوشت: آقای سلاجقه در حالیکه صبح امروز(دیروز) شما مشغول تکذیب آبگیری سد چمشیر در رسانه رسمی دولت بودید، یکی از محیط‌بان‌های شما این عکس را برایم فرستاد! حسین آخانی، کارشناسان محیط زیست و استاد دانشگاه، پیش از این در خصوص مساله چمشیر از نظر پیش‌بینی اتفاقاتی که قرار است آنجا بیفتد، گفته بود که «رودخانه زهره یک رودخانه شور است، ایجاد سد در یک رودخانه شور یعنی تجمع نمکی که به‌طور طبیعی شسته می‌شد و به دریا می‌ریخت. ما می‌خواهیم این را تجمیع کنیم و معلوم نیست دوستانی که می‌خواهند این نمک را پشت این سد جمع کنند برایش چه برنامه‌ای دارند. شواهد جدید زمین‌شناسی نشان می‌دهد در زمان مطالعات سد، در تشخیص بخشی از سازند گچساران اشتباه بزرگی صورت گرفته و از لایه‌های عمیق نمکی که در بستر وجود دارد، غافل ماندند. طبیعی است خیلی از زمین‌شناسان پیش‌بینی می‌کنند با توجه به اینکه این سازند گچی- نمکی است، به محض اینکه گچ‌ها حل شوند نمک‌ها هم حل خواهند شد و ما با یک شرایط بحرانی و خطرناک مواجه خواهیم شد. حتی اگر تصور کنیم هیچ اتفاقی هم نیفتد، با توجه به اینکه رودخانه زهره آبش شور است، با افزایش ۲ تا ۳ برابری شوری این آب، بنا بر آنچه در روزنامه همشهری منتشر شد، مشاور طرح هم گفته این آب شور است و قابل استفاده شرب نیست. من به عنوان یک گیاه‌شناس اعلام می‌کنم این آب برای کشاورزی هم قابل استفاده نیست. من نمی‌دانم چه اصراری دارند یک دریاچه شور را در آن منطقه ایجاد بکنند.»
او درباره صنایعی که از این قضیه منتفع هستند، توضیح داده بود: «تا آنجا که شنیدم ولی اطمینان کامل ندارم، گویا پتروشیمی گچساران یکی از صنایعی است که قرار است از این آب بهره‌مند شود، اما در گزارش‌های رسمی چنین چیزی وجود ندارد. در گزارش‌های رسمی اهدافی که تعیین کردند، شرب مناطق جنوبی از هندیجان تا بوشهر، توسعه کشاورزی به میزان ۴۰ هزار هکتار در دشت لیراوی است. اینجا احتمالا داریم با یک عدم شفاف‌بودن ماجرا مواجه می‌شویم. شاید کسانی که اصرار به آبگیری دارند، خودشان از شوربودن این سد می‌خواهند استفاده کنند. شاید شوری این آب برای صنایع مشکلی نخواهد داشت، چون برای کشاورزی که قابل استفاده نیست.»
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
