‍  زن‌کشی و جنبش‌ ژینا

مردسالاری و قوانین زن‌ستیز در کنار هم بلای جان ما زنان هستند حتی در زمانی که جامعه انقلابی است. فعالان زنان راه دشواری را در پیش دارند.

بهمن از راه رسید و قلب‌های خونبار ما را ذره‌ای تسکین نیست، از ابتدای قیام ژینا می‌دانستیم که شعار زن زندگی آزادی راه درازی در پیش دارد تا در مغزهای همه ما که در این گستره زندگی می کنیم، رسوخ کند و تازه این گام‌های اولیه است. این روزها با قتل دست کم پنج زن (بنا به گزارش روزنامه اعتماد) که نام چهار تن را می‌دانیم؛ رضوان ندیمی، نگین رستمی، فیروزه، زهره لند در کامیاران، مریوان، کرمانشاه و اهواز مواجه شدیم؛ این قتل‌ها در بخش‌هایی از کشور که اتفاقا جنبش در آن به واسطه داشتن سنت مبارزاتی کرد قوی بود، رخ داده است.

شعار ژن ژیان ئازادی که از دل سنت مبارزاتی زنان کرد در ترکیه بیرون آمده است تلاشی است برای رفع خشونت از زنان، زنانی که در تقاطع ستم جنسیتی و ملیتی قرار داشتند و برای رفع خشونت خانگی هم تلاش می‌کردند و جنبش اخیر اتفاقا از کردستان شروع شد. اینکه در کردستان اخبار قتل ناموسی منتشر می‌شود به دلیل دغدغه فعالان مدنی  و فعالان زن و چپ است که زن و مرد علیه قتل ناموسی مبارزه می‌کنند.

با این همه زن کشی و مقوله ناموس به راحتی عقب نشینی نمی‌کنند و بر ماست که مدام درباره آن بنویسم و تاکید کنیم که خشونت در جامعه، خشونت در خانه را نیز افزایش می‌دهد و راه گذار به خیابان امن، از دل قوانین امن برای زنان می‌گذرد و چون حاکمیت اهتمامی بر این امر ندارد وظیفه فعالان مدنی است که تا می‌توانند ناموس و زن‌کشی را زیر سوال ببرند و از پتانسیل شعارنویسی و انقلابی این روزها علیه زن‌کشی بگویند و سود برند.

یکی از مسائلی که این قتل‌ها را دامن می‌زند تلاش زنان برای زندگی به سبک دلخواه است که همان دلیل شوریدن مردم علیه پدر اقتدارگرا (حاکمیت) هم است. اینکه در زمانه جنبش و تغییر فاز آن شاهد افزایش خشونت علیه زنان هستیم می‌تواند نشان دهد که خشونت در جامعه و خشونت ساختاری علیه زنان، خشونت علیه زنان در خانه را نیز افزایش داده است.

این قتل‌ها در کنار سرکوب وحشتناک زنان در قیام اخیر ژن ژیان ئازادی نشان می‌دهد راه آزادی از ایستادن در برابر هرگونه سلطه‌ای می‌گذرد و گویا ما برای کمی متفاوت زیستن به شیوه خود، در همه عرصه‌ها باید جان دهیم. مردسالاری و قوانین زن‌ستیز در کنار هم بلای جان ما زنان هستند حتی در زمانی که جامعه انقلابی است. فعالان زنان راه دشواری را در پیش دارند.

افزایش قتل ناموسی نشان می‌دهد زنان سر کوتاه آمدن از خواسته‌های برحق خود را ندارند و برای ساختن نظم جدید تا پای جان مبارزه می‌کنند. بخش‌های نامنعطف و حتی مبارز علیه ستم اتنیکی، همچنان در برابر تغییر ستم جنسیتی مقاومت می‌کنند. تا ما لباس رزم می‌پوشیم ژن ژیان ئازادی می‌گویند و کمی بعدتر چون هنوز نمی‌دانند در این شعار زن ناموس کسی نیست ما را می‌کشند.

پس فریاد می‌زنیم

نه به زن کشی

و زن ناموس هیچ کس نیست

یعنی ژن ژیان ئازادی

وارش- کانال علمی مطالعات زنان

به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet