افزایش حجم نقدینگی، نتیجه ادامه سیاست‌های اقتصادی ضدمردمی
اقتصاد ۲۴ ، روز شنبه ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۱ ، نوشت: ” فاجعه نقدینگی در راه است.” موضوع نقدینگی در ایران به یکی دو سال گذشته مربوط نمی‌شود. این معضل از دوران رفسنجانی شروع و تا هم‌اکنون ادامه داشته و به ارقام نجومی رسیده است….
بحران اقتصادی‌ای که پیامدهای مخرب آن در افزایش بدون توقف ارزهای خارجی به‌‌طورکامل نمایان است، ماحصل چندین دهه سیاست‌هایی است که فعالیت‌های اقتصادی غیرتولیدی و انگلی را به جامعه تحمیل کرده است. حتی هم‌اکنون هم که حاکمیت به واسطه تحریم‌ها شاهد فشار فزاینده به مردم است، حاضر نیست از ادامه دادن به این سیاست‌ها دست بکشد. بحران اقتصادی‌ای که گریبان مردم را گرفته است به تحریم‌های اقتصادی ربطی ندارد، بلکه آن را تشدید کرده است. دولت روحانی نه‌تنها در طول ۵ سال گذشته نقدینگی را کنترل نکرده است بلکه افزایش آن را در سطحی بی‌سابقه شاهدیم. نقدینگی نجومی، بیکاری، فعالیت‌های اقتصادی غیرتولیدی، افزایش ارزهای خارجی و جز این‌ها، وضعیت غیرقابل‌تحملی را به زحمتکشان میهن تحمیل کرده است.
«تحریم» پدیده‌ای نامتعارف و هزینه ساز است که برای کشور‌ها ابزاری برای کنترل رقبا محسوب می‌شود. بر همین اساس ، در طول چند دهه به بهانه‌های مختلف، شکل‌های متعددی از تحریم را برمیهن ما تحمیل کرده اند. اکنون هم که ظاهراً برجام را باید حاشیه نشین ببینیم، ایرانی‌ها باید آماده جدی‌تر شدن تحریم‌ها و در نتیجه کورتر شدن گره‌های اقتصادی باشند. در این میان سران رژیم نیز با بی خردی ها سیاست ضدمردمی خود را پیش می برند و فشار زندگی بر دوش مردم محرم سنگینی می کند.
،در این میان سوال این است، با توجه به تداوم احتمالی تهدید‌های بین المللی، حکومت ” اسلامی” چه پتانسیل‌های داخلی و غیره را در مسیر خود می‌بیند تا بتواند با بهره گیری از آنها، هزینه‌های تحریم را کاهش بدهد؟محمود جامساز، تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفتگو با اقتصاد ۲۴ به واکاوی شرایط تحریمی و چگونگی مدیریت اقتصاد در دوران می گوید: ” توافق هسته‌ای را نباید جدی گرفت؛ بنابراین ما فرض را بر این می‌گذاریم که برجام از همین الان مرده است. ما از روزی که ترامپ برگه خروج آمریکا از این توافق مهم را امضاء کرد، دچار تهدید‌های اقتصادی شدید بودیم، تحریم‌ها که شدیدتر هم شده و در نتیجه ظرفیت‌های اقتصادی مان تحلیل رفته است…. از طرف دیگر [ما] با… سیاست‌های غلط داخلی مواجه شدیم، با این توضیح که این روند موجب فقر بیشمار مردم و در نتیجه کاهش قدرت خریدشان شده است که این حالت به طور طبیعی باعث افزایش اعتراض‌ها و فریاد مطالبات عامه مردم شده است که نظام حکمرانی را با چالشی [ جدی] و بزرگ درگیر کرده است.” محمود جامی، به تامین کسری بودجه‌ها که به افزایش شدید نقدینگی منجر می شود تاکید کرد و می گوید: ” نقدینگی به ثروت تبدیل نمی‌شود. آن هم در اقتصادی که با سوداگری و دلالی عجین شده است و همچنین رانت و پشتیبانی قدرت‌های بزرگ سیاسی و اقتصادی از سوءاستفاده گران در هم تنیده شده است تا این سوال مطرح شود که تولید ملی چگونه تقویت خواهد شد؟”
در اقتصاد ایران تولید ملی روز به روز ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود، به طوری که در دهه ۹۰ رشد اقتصادی «صفر» بوده است. این یک واقعه تاسف برانگیز است. در واقع کشوری مثل ایران با این همه سرمایه و این همه ثروت که در ردیف هفتم ثروتمندترین کشور‌های جهان قرار دارد، چرا باید رشد اقتصادی اش در یک دهه صفر باشد؟
این شرایط به هم ریخته در شرایطی هزینه سازی می‌کند که اگر اقتصادی توسعه گرا داشتیم، اگر سیاست گذاران آینده را نگاه می‌کردند، در برهه‌ای که درآمد‌های نفتی آنچنانی داشتیم و حساب ذخیره ارزی را هم افتتاح کرده بودیم و همینطور صندوق توسعه ملی را باز کردیم، اگر ارزهای حاصل از فروش بالای نفتی را مدیریت کرده بودیم، الان می‌توانستیم حداقل ارز را به نحوه مناسبی مدیریت کنیم تا دلار به بالای ۵۰ هزار تومان نرسد. در واقع خالی بودن خزانه نرخ ارزی باعث می‌شود مدیریت شناور ارزی ناممکن باشد.
ما در آینده‌ای نزدیک با یک فاجعه نقدینگی روبرو خواهیم شد. کما اینکه گزارش رسمی که در پایان دی ماه منتشر شد نشان داد که ما با ۵۸۰۶ هزار میلیارد تومان نقدینگی مواجه هستیم که این آمار در ابتدای سال آینده به ۶۳۰۰ میلیارد تومان خواهد رسید که مصداق بارز انفجار نقدینگی است. با این توضیح که انفجار نقدینگی، ابرتورم به وجود خواهد آورد….در واقع سرمایه‌های خارجی برای تحقق توسعه امری بسیار لازم است. تاکنون ۴۰ تریلیون دلار سرمایه گذاری خارجی در دنیا جذب کشور‌ها شده است که از این مقدار ۵ تریلیون دلار جذب آمریکا شده است. ما چه کردیم؟ ۱۲۳ میلیارد دلار ظرف ۱۰ سال از کشور خارج کرده و فقط ۲۰ میلیارد دلار وارد کرده ایم!
جامساز در این باره تاکید می‌کند: ” باید تغییری جدی در سیاست گذاری ها و تصمیم گیری ها داشته باشیم و نگاه مان را تغییر بدهیم تا بتوانیم از شرِ این شرایط خلاص شویم؛ بنابراین باید «جلب اعتماد مردم» کنیم که باتوجه به نارضایتی‌های گسترده عمومی کار بسیار دشوار و شاقی است. همچنین باید جلب حمایت‌های بین المللی برای جذب مستقیم سرمایه‌های خارجی را در دستور کار قرار دهیم.”
باید از تمامی امکانات موجود استفاده کرد تا دولت و دیگر مسئولانی که کشور را به این روز سیاه دچار کرده اند به اتخاذ سیاست‌هایی منطبق بر نیازهای عاجل مردم مجبور شود.
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
