پای درد دل پرستاران بیمارستان هشترود

از سویی دیگر نگاه بیماران و همراهان نگرانشان را که احوال خود و همراهشان را از پرستاران جویا هستند، مشاهده می‌کنم.

وضعیت پرستاران که نشان دهنده شیفت‌های طولانی به خصوص شیفت شب است، نشان از هم درد بودن با مردم دارد اما باز مانند یک مادر  و خواهر مهربانت و یک برادر غیرتمند در خدمت مراجعه کنندگان هستند و به آن‌ها علاوه بر خدمات درمانی، مشاوره هم می‌دهند و بسیاری از مواقع از فرط خستگی نای حرکت کردن ندارند.

پرستاری آسیب‌های مختلف روحی، روانی و امنیتی به همراه دارد و جامعه پرستاری کشور با کمبود شدید پرستار مواجه است. پرستاران در برخی مواقع با عدم پرداخت به موقع حق و حقوقشان مانند اضافه کاری و کارانه مواجه می‌شوند که یک ظلم آشکار به پرستار و کادر درمان است.

با یکی از پرستاران شاغل در یکی از بخش‌ها که همکلام شدم و از مشکلاتشان پرسیدم، گفت که ما اینجا هیچ مشکلی نداریم و همه چیز گل و بلبل است و این حرف یک کنایه به وضعیت موجود بود اما با اصرار من شروع به حرف زدن کرد و گفت: اگر اسمم درج نشود با شما مصاحبه خواهم کرد چرا که اگر اسمی از من برده شود علی رغم کارکرد شبانه روزی‌ام مورد بی مهری واقع خواهم شد.

وی ادامه داد: بیش از ۹ ماه است که هزینه اضافه کاری و کارانه ما به حسابمان واریز نشده و پرداختی‌های دیگر مانند k۲ و موارد دیگر هم که اصلا در این مرکز درمانی به حساب نمی‌آید.

وی اضافه کرد: به جای شیفت ۲۴ ساعته، بالای ۴۰ ساعت شیفت خدمت می‌کنیم و این وضعیت از توان اکثرمان خارج است و به مرور زمان دچار امراض مختلف مانند آرتروز پا و گردن می‌شویم و باید مسئولان فکری به حال کمبود شدید پرستار بکنند.

یکی دیگر از پرستاران نیز در گفت‌وگو با ایسنا، خاطرنشان کرد: من عاشق شغل پرستاری هستم اما وقتی می‌بینم پرستار کار می‌کند و عوایدش به جیب پشت میز نشینان می‌رود، واقعا دلسرد می‌شوم ولی با این حال به کار خود علاقه دارم و با این وضعیت موجود تا به حال سازگار بوده‌ام اما دریافتی‌هایمان خیلی کم است و کفاف هزینه‌های جاری را نمی‌دهد و ما هیچ پس اندازی از این شغل نداریم.

وی ادامه داد: متاسفانه در طول ایام سال حتی با یک تشکر خشک و خالی از طرف مسئولان مواجه نمی‌شویم و ارزش گذاری پرستار خلاصه می‌شود به سالروز ولادت حضرت زینب با یک شاخه گل مصنوعی و یک کارت هدیه ۱۰۰ هزار تومانی اما ما با این حال مشغول ارائه خدمات مطلوب برای مراجعه کنندگان هستیم چون با خدا معامله کرده‌ایم.

در بخش دیگری از بیمارستان هشترود با یکی دیگر از پرستاران که مشغول تزریق بود به گفت‌وگو نشستیم. وی گفت: حقوق کم، کار زیاد، شیفت‌های نا منظم، تبعیض و موارد دیگر مانند عدم دریافت حداقل پاداش، در بعضی از روزها آنچنان از ادامه خدمت دلسردم می‌کند که تصمیم می‌گیرم استعفا کنم و بروم پی زندگی خودم، اما با این حال یاد کمبود شدید پرستار و تحت فشار بودن همکارانم می‌افتم و از تصمیمم منصرف می‌شوم .

وی اضافه کرد: اوج خستگی کادر درمان به خصوص پرستاران در ایام کرونا بود که اکثر ما از خانواده‌هایمان جدا بودیم ولی به خاطر خدا و مردم خم به ابرو نیاوردیم و علی رغم دوری چندین روزه از خانواده‌هایمان با جان و دل در خدمت مراجعه کنندگان بودیم اما در زمان دریافتی حق کرونا به پرستاران یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان رسید و به آن‌هایی که اصلا با بیماری کرونا ارتباطی نداشتند ۲۳ میلیون تومان!.

بعد از اتمام مصاحبه با پرستاران به سراغ رئیس جدید شبکه بهداشت و درمان شهرستان هشترود رفته و با وی گفت‌وگو می‌کنیم.

دکتر احمد شیرجنگ در خصوص دلیل عدم پرداخت اضافه کاری و کارانه پرستاران، خاطرنشان کرد: متاسفانه در طول سالیان قبل یک تصمیم نادرست در خصوص خودگردانی بیمارستان‌ها در سطح کلان گرفته شده و این امر باعث متضرر شدن بیمارستان‌های شهرهای کوچکی امثال هشترود شد و عملا این مراکز درمانی به خاطر عدم پرداختی‌های کادر درمان در ردیف مراکز درمانی زیان‌ده قرار گرفته است.

وی افزود: از تمامی هم وطنان بزرگوار خواهشمندم که نیات خیر خود را در جهت بروز رسانی تجهیزات بیمارستان هزینه کنند چرا که در زمان مریضی عزیزانمان از همین بیمارستان‌ها خدمات درمانی می‌گیریم و عزیزان بیمار با صحت کامل به آغوش خانواده باز می‌گردند.

وی یادآور شد: برای پر کردن جای خالی پست‌های پرستاری منتظر استخدام دولتی هستیم چرا که اگر بخواهیم نیروهای طرحی در بیمارستان هشترود برداریم به خاطر عدم تناسب دخل و خرج مناسب از پرداخت حقوقشان باز خواهیم ماند اما با این حال در تلاش هستیم هر چه زودتر کادر پرستاری را در بیمارستان هشترود تقویت کنیم.

وی اضافه کرد: در پرداخت کارانه، اضافه کاری و سایر مطالبات کادر درمان منتظر واریزی‌های دولت هستیم تا از محضر این قشر عظیم زحمت کش بیش از این خجل نباشیم.