به تمرین مکرر نیاز داریم!
با کنشگری فعالان مدنی حقوق زنان، ترَکهای دیروز در حاکمیت امروز به گسل تبدیل شده است. هاله هم در همین مسیر جان شیرینش را در مراسم خاکسپاری پدر و به بهانه داشتن عکس پدر ناجوانمردانه، از دست داد.
گزیده گفتار فیروزه صابر در دوازدهمین سالگرد زندهیاد عزتالله سحابی و شهیدان هاله سحابی و هدی صابر
ماهیت اقتدارطلبانه و انحصارگرایانه حکومت، آسیبهایی به جامعه زده که بحرانش برای همه ما عیان است، آنچه که حکومت تاکنون انجام داده بویژه در جامعه زنان، حقارت، خشونت و صدمه جدی به منزلت اجتماعی زن و کل جامعه بود اما درباره زنان پر رنگتر بود. اما با کنشگری فعالان مدنی حقوق زنان، ترَکهای دیروز در حاکمیت امروز به گسل تبدیل شده است. هاله هم در همین مسیر جان شیرینش را در مراسم خاکسپاری پدر و به بهانه داشتن عکس پدر ناجوانمردانه، از دست داد.
مهندس سحابی مقاله ای در شماره اسفند ۷۴ ماهنامه ایران فردا دارند با نام «پس از آزادی» که کاملا به روز است، وی در این مقاله چهار پیش فرض را برای جامعه مدنی ترسیم می کند، نخست اینکه همه شهروندان یک حکومت مساوی هستند و هیچکس امتیاز خاصی ندارد دوم حق انتخاب دارند و سوم حقوق ملی تقدم و برتری دارد و چهارم جامعه متکثر و متنوع منافع و مصالح مختلفی دارد که باید دریافت و در انتها به اندیشمندان ملی و دینی توصیه میکند در نهادسازی گام بردارند؛ کاری که خودش کرد و این رویکرد در جمعگرایی و کنش شبکهای میتواند راهگشا باشد.
ما فکر میکنیم که حکومت باید این کارها را بکند و باید خودمان را آماده کنیم برای حکومت آتی که این رفتارهای مدنی را داشته باشیم اما لازم است در هر جمع کوچکی با هر ارزش افزودهای این رفتارها جای خودش را باز کند، ما به تمرین مکرر نیاز داریم.
هدی در سال ۹۰ در چنین روزی اعتصاب غذایش را در اعتراض به تهاجم منجر به مرگ هاله و منع تکرار این بیدادگریها علیه انسانهای بی دفاع که متاسفانه هنوز ادامه دارد، آغاز کرد و ۹ روز بعد پرواز کرد، سخنم را با جملهای از او پایان میدهم: «ما در قبال چیزی که ایجاد کردهایم مسئولیم آن هم در کشوری که هزار بار استارتِ ایجاد زده میشود، هزار بار هم بومغلطان وبولدوزر از روی آن رد میشود ما زیر دست و پاها باید یافتههای خودمان را محفوظ کنیم.»/ایران فردا
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet