قوه قضائیه جمهوری اسلامی در حال تعطیل کردن زندان رجایی‌شهر کرج است
مسئولان قضائی حکومت در حال تخلیه زندانیان زندان رجایی‌شهر هستند. آنها می‌خواهند این نماد کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ را از خاطره‌ها بزدایند….
روز پنج‌شنبه ۱۲ مرداد انتقال زندانیان رجایی‌شهر به زندان دیگری که نامش اعلام نشده آغاز شد. این آغاز روند تعطیلی این زندان است. اعدام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ از این زندان آغاز شد.
سایت‌های داخل ایران فیلمی منتشر کرده‌اند که انتقال زندانیان زندان رجایی‌شهر (گوهردشت سابق) را درخودروهای مخصوص نشان می‌دهد.
خبرگزاری میزان، ارگان قوه قضاییه جمهوری اسلامی نوشته است که مقدمات تعطیلی این زندان در حال انجام است.
مصوبه تعطیلی این زندان در فروردین ماه امسال از سوی محسنی اژه‌ای رییس قوه قضاییه به سازمان زندان‌ها ابلاغ شد. محسنی اژه‌ای فروردین ماه در جلسه شورای اداری استان البرز گفته بود: «زندان رجایی‌شهر که در داخل شهر کرج است باید هر چه زودتر تعطیل و به خارج شهر منتقل شود و محل فعلی آن، از وضعیت زندان بودن خارج شود و اقدامات متعاقب بعدی در قبال آن صورت گیرد.»
این دلایلی است که رسما برای بستن زندان رجایی‌شهر ذکر شده، اما برخی زندانیان سیاسی سابق و خانواده‌های زندانیان سیاسی این اقدام را در راستای اذیت و آزار بیشتر خانواده‌های زندانیان سیاسی می‌دانند چرا که انتقال زندانیان به یک زندان دیگر امکان ملاقات را سخت‌تر می‌کند.
همچنین تجمعاتی که در مناسبت‌های مختلف چه برای اعتراض به اعدام یک زندانی و چه به دلیل بی‌خبری از زندانیان مقابل زندان‌ها صورت می‌گیرد، با انتقال این زندانیان به شهر و مکانی دورافتاده اگر نه غیرممکن ولی بسیار سخت خواهد شد.
بر این اساس قوه قضائیه گفته است که در حال انتقال زندانیان زندان رجایی‌شهر کرج به زندانی دیگر است تا این زندان تعطیل شود.
سرنوشت زندانیان سیاسی و عقیدتی در این زندان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و روشن نیست که آنها را به کدام زندان منتقل خواهند کرد.
به گزارش دویچه وله،حامد فرمند، فعال حقوق کودک در مقاله‌ای که در این باره خرداد ماه در ماهنامه خط صلح منتشر شد، به موضوع کودکان زندانیان و سخت‌تر شدن ملاقات آنها با پدر و مادر زندانی‌شان اشاره کرده است.
او نوشته است: «حضور طولانی‌مدت در مسیر رفت و آمد و در وسایل نقلیه‌ی خصوصی یا عمومی برای کودکان و افراد مسن سخت‌تر است. کودکان، به خصوص کودکان خردسال از بودن در مسیر طولانی کلافه می‌شوند یا حتی آسیب جسمی می‌بینند. از طرفی کودکان در سنین خردسالی که از دیدار و تماس مستقیم با والد زندانی محروم می‌شوند، احتمال بازسازی رابطه‌شان با والد زندانی سخت‌تر می‌شود.»
گذشته از این مورد باید سختی راه و خطرات ناشی از آن را نیز به این موضوع اضافه کرد.
سال ۱۳۹۲ همسر و مادر پیمان عارفی زندانی سیاسی که به برازجان تبعید شده بود، در راه بازگشت از ملاقات با او در جاده تصادف کرده و هر دو کشته شدند.
علاوه بر خطر تصادف مسئله هزینه سفر برای انجام ملاقات نیز هست که برای بسیاری از خانواده‌های زندانیان امکان تامین آن وجود ندارد.
به گزارش سایت زمانه، حسین فاضلی هریکندی، رئیس دادگستری البرز، ۳۱ خردادماه گفته بود: «در سفر رئیس قوه قضائیه، انتقال دو زندان مد نظر قرار گرفت که شامل زندان رجایی‌شهر و قزلحصار است به‌طوری که اقدامات آن در حال انجام است.»
نام زندان رجایی‌شهر که قبلاً زندان گوهردشت نامیده می‌شد، با کشتار زندانیان سیاسی سال ۶۷ گره خورده است. با آغاز این کشتارها در ابتدای مردادماه سال ۱۳۶۷ بسیاری از فعالان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی که در زندان رجایی‌شهر زندانی بودند، دوباره محاکمه و اعدام شدند.
پس از اعتراضات سراسری دی‌ماه ۹۶ و آبان ۹۸ در ایران، اتحادیه اروپا و وزارت خزانه‌داری آمریکا این زندان و مسئولان آن را تحریم کردند.
مسئولان جمهوری اسلامی با جابه‌جایی زندان‌ها قصد دارند اعمال ضد حقوق بشری خود را در طول سال‌ها در این زندان‌ها به دست فراموشی بسپارند.
حکومت ایران در سال ۱۳۹۷ نیز قصد داشت زندان اوین، یکی از سیاه‌ترین زندان‌های کشور را گذشته طولانی در نقض حقوق بشر دارد تعطیل کند اما این نیت هنوز عملی نشده است.
اقدام متحد و یک‌پارچۀ نیروهای مترقی و آزادی خواه می تواند جلو هر گونه اقدام غیر انسان رژیم ضد مردمی را بگیرد و نگذارد عمر پرثمر فرزندان ارزشمند میهن ما در سیاه‌چال‌های رژیمِ پوسیدهٔ مذهبی تباه شود. باید توطئه‌های جمهوری اسلامی را خنثی کرد. تفرقه و پراکندگی نیروها در امر مبارزه در راه حقوق و آزادی‌های دمکراتیک و در مرکز آن آزادی زندانیان سیاسی، جز به‌سود حاکمان واپس‌گرای جمهوری اسلامی نیست و دست آنان را برای ریختن خون‌هایی تازه باز می‌گذارد.
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
