از لابلای خبرها : “علوم سیاسی” مِنهای موضع سیاسی
سال نو تحصیلی درحالی آغاز خواهد شدکه دانشگاه‌های کشور مورد هجوم وحشیانۀ گزمگان ارتجاع و استبداد قراردارد. چندی است که در دانشگاه‌ها، پروژه تصفیه گسترده اساتید کلید خورده است. دانشگاه ها و خوابگاه های دانشجویی آماج یورش نیروهای امنیتی، بسیج، انتظامی و مزدوران لباس‌شخصی افزایش یافته است…
بر این اساس همانطور که پیشتر هم اشاره شده است، دو تن از اساتید دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد،آقایان بیدالله_خانی و شیرزاد_آزاد در آستانه اخراج از دانشگاه قرار دارند. این اساتید متخصص و دغدغه‌مند، تنها به دلیل آنچه «موضع‌گیری در دوره اعتراضات» خوانده شده و بر اساس گزارشات مخدوش دانشجویان بسیجی از صحبت‌های سرکلاس، حذف شده‌اند. گویی یک «استاد علوم‌سیاسی» نباید درباره اعتراضات گسترده مردم کشورش ابدا حرفی بزند. اساتید باید کاملا «بی‌موضع» و خنثی باقی بمانند.
اما سرکوب اساتید در دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی محدود به این موارد نیست. پیشتر هم در پی افزایش فشار‌ها، یکی از اساتید با سابقه این دانشکده بازنشست شد. همچنین محسن خلیلی استاد محبوب و باسواد دانشکده نیز از تدریس در دانشگاه انصراف دادند و هم‌اکنون در کانادا هستند. دکتر روح‌الله اسلامی نیز پیشترها علیرغم موافقت دانشگاه با تبدیل وضعیتشان، تنها بدلیل استعلام نهادهای امنیتی در آستانه اخراج قرار گرفته بودند که خوشبختانه این امر هنوز رخ نداده است. همه اینها تنها بخشی از سرکوب صورت گرفته در این دانشکده هستند.
همزمان با انتشار اسنادی درخصوص پروژه جذب ۱۰ هزار هیات علمی در وزارت علوم و ۵ هزار هیات علمی در وزارت بهداشت در روندی غیرقانونی تا پایان دولت سیزدهم، در این دانشکده نیز گزازشات متعددی حاکی از جایگزین کردن اساتید موضع‌مند و حامی دانشجویان، از طریق جذب اساتید «انقلابی» هستند. در این بین گفته می‌شود که سعید محسنی دانشیار گروه حقوق خصوصی و معاون دانشکده، نقش پررنگی در پرونده‌سازی برای اساتید دارد و همچنین در فراخوان جذب هیات علمی، با مداخلات خود، درحال جذب اساتید همسو و «انقلابی» است که اغلب فاقد حداقل سطح علمی لازم هستند.
روندی که هم‌اکنون در دانشگاه‌های کشور دنبال می‌شود، با شتابی روزافزون دانشگاه‌ها را از هر نوع دغدغه واقعی و رویکرد انتقادی تهی خواهد ساخت. بخصوص در رشته‌های علوم انسانی که ماهیتا باید در ارتباط با شرایط کنونی جامعه قرار بگیرند، این روند بسیار آسیب‌زا خواهد بود.
اعتراض های مردمی به رغم مانورهای فریبکارانه، تهدید و اعمال سرکوب خونین بیش از پیش در اعماق جامعه وجود دارد و ققنوس وار در جای جای میهن ما سر می زند، دیکتاتوری حاکم را به‌چالش گرفته و توده‌های حق‌طلب درهمه مناطق کشور در مصاف با ماشین سرکوب رژیم با استقامت به‌مبارزه و اعتراض ادامه می‌دهند. این پایداری در شرایطی که رژیم ولایت‌فقیه با خشونت تمام دست به سرکوب می‌زند یا اعمال خشونت نسبت به دانشجویان دانشگاه‌ها و ادامه تحریکات توطئه‌آمیز در مناطق بلوچ نشین تحسین برانگیز و الهام‌بخش است. هراس و بزدلی ولی‌فقیه و دستگاه های عریض و طویل حکومتی در آستانه سالگرد اعتراض های سراسری نشان از خشم و نفرت مردم به حکومت ضد مردمی جمهوری اسلامی دارد. ناتوانی و بیگانگی کامل حکومت جمهوری اسلامی در برابر خواست‌های به‌حق اکثریت قاطع مردم میهن ما و اصلاح‌ناپذیری این رژیم مردم‌ستیز و تصمیم آن به سرکوب خشن و خونین جنبش اعتراضی مردم است. در این راستا،روزنامه اصولگرای فرهیختگان امروز نوشت: روایت منتشر شده در فضای مجازی و رسانه‌ها، اما تنها یک سمت از ماجراست. مدتهاست که خوابگاه‌های دانشجویی در وضعیت بدی قرار دارند. از مشکلات رفاهی و عدم رسیدگی‌ها گرفته تا اعمال انواع محدودیت‌ها بخصوص در خوابگاه دختران. اما اینیار در دانشگاه فرهنگیان تبریز واحد خواهران (الزهرا)، محدودیت‌هایی اعمال شدند که در زندان هم برقرار نیستند.
در خوابگاه‌های پسرانه، وضعیت رفاهی دانشجویان اسفناک است. بر اساس گزارشات، در هر اتاق ۲۰ متری ۱۰ دانشجو و در هر اتاق ۴۰ متری ۲۵ تا ۳۰ دانشجو اسکان یافته‌اند. اتاق‌های که علیرغم جمعیت زیاد، حتی کولر و تهویه هوا هم ندارد. درکنار این مسایل، غذای دانشگاه فرهنگیان تبریز کیفیت بسیار پایینی دارد و بسیاری از دانشجویان، دچار مسمومیت غذایی شده‌اند. بخصوص کیفیت غذا در هفته‌های اخیر به شدت افت کرده است. همچنین در خوابگاه پسرانه، احازه تردد با شلوار کوتاه به دانشجویان داده نمی‌شود و مسیولین خوابگاه از دانشجویان خواسته‌اند که درب اتاق‌های خوابگاه را قفل نکنند.
درکنار این مصائب و معضلات، باید به نبود امنیت در اطراف دانشگاه نیز اشاره کرد. به گفته دانشجویان، خیابان‌های اطراف دانشگاه امن نیستند و گزارشات متعددی از دزدی ماشین و زورگیری موجود است. با این حال دانشگاه اجازه نمی‌دهد تا دانشجویان ماشین‌های خود را در پارکینگ بگذارند.
با وجود مشکلات رفاهی متعدد دانشجویان و آزادی‌های روز به روز کوچکتر شده، دانشگاه تنها تمرکز خود را بر پوشش دانشجویان گذاشته است. به گونه‌ای با دانشجو برخورد می‌شود که گویی مجرم است و خوابگاه، زندان اوست، و این شیوه برخورد با دانشجویانی است که بناست معلمین آینده کشور باشند
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
