کندو

رحمان- ا
تمام حقوقم
جواب گرسنگی-ام را نمی دهد
می دانی چرا…؟
چون هر روز با خودم
از خانه تا کارخانه تکرار میکنم
شبها،
گرسنگی خواب از چشمانم، می گیرد

حالا خوب که نگاه کنی
تمام پولدارها شبیهِ هم هستند
می پرسی چرا…؟
چون تعدادشان خیلی کم است-۱
اما بقیه چی…؟
آنها هم شبیهِ هم هستند
چون تعدادشان بیشماراست
و لابلای کندوها می لولند

شغلِ کاذب چی…؟
شغلِ کاذب هم هر چی کار کنی
فقیرتر می شوی
می دانی چرا…؟
چون هر کاری بکنی باز بیکاری،
اما قلیلی، با کلاهِ شعبده بازی
رانت و اختلاس وُ… پولشویی
نانِ حلالِ ۳هزار میلیاردی
پایِ سفره هایِ کوچک می برند

می دانی بی پولی یعنی چی…؟
یعنی راه رفتن رویِ خطِ استیصال
پرتاب به قعرِ خطِ فقر،
دویدن از بوقِ صبح تا انتهایِ خستگی
و چنگ به هر طنابی می زنی
و سرآخر بی پولی!

ولی ما که چیزی نداریم از دست بدیم!
چرا..؟
جوانی ما می سوزد
و به هوا می رود
مثلِ نسلهایِ سوخته
سوختند-
در هوایِ باغی که شکوفه می دهد
بیهوده نیست هنوز منتظر بهارم.

۱-دیالوگ کوتاهی از فیلم برادران لیلا

رحمان- ا     ۳۰/ ۵ / ۱۴۰۲

به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet