جواد روحی از بازداشت‌شدگان ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۱ در نوشهر است. در همان شبی که حنانه کیا در نوشهر با شلیک مستقیم گلوله ماموران جان باخت، جواد روحی، جوان ۳۵ ساله آملی که برای پی‌گیری امور شخصی به نوشهر آمده بود، بازداشت شد. او که در زندان نوشهر محبوس بود، به صورت پرابهامی جان خود را از دست داد…
مرکز رسانه قوه قضاییه مدعی شده که آقای روحی به دلیل نامشخص دچار تشنج شده و پس از انتقال به بیمارستان “شهید بهشتی” نوشهر، جان باخته است. جواد روحی در دادگاه پیشین به سه بار اعدام محکوم شده بود اما با نقض حکم در انتظار دادرسی مجدد بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، مجید کاوه وکیل مدافع این زندانی ضمن تایید این خبر، نوشت: “متاسفانه حسب اطلاع خانواده ی موکل جواد روحی، وی ساعاتی پیش در زندان نوشهر فوت شده است.” از سوی دیگر میزان، مرکز رسانه قوه قضاییه ضمن اعلام اینکه درباره فوت جواد روحی دستور قضایی، پرونده تشکیل و به شعبه اول بازپرسی ارجاع شده است، مدعی شد: “جواد روحی ساعت ۳:۴۵ بامداد پنجشنبه، ۹ شهریور، در زندان در پی تشنج به بیمارستان شهید بهشتی نوشهر منتقل شد. وی پس از انتقال به بیمارستان فوت کرد.” مرکز رسانه قوه قضاییه در ادامه نوشت: “با دستور قضایی مقرر شده است دوربین‌های مدار بسته زندان بازبینی و بررسی شوند و وسایل شخصی متوفی از جمله یادداشت‌ها و دارو‌های وی مستندسازی شود. جسد متوفی برای بررسی علت تامه فوت و معاینات سمشناسی به پزشکی قانونی ارسال شده و نسبت به کالبدشکافی و نمونه گیری اقدام شده است.”
جواد روحی اواخر سال گذشته، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب ساری از بابت اتهامات “افساد فی‌الارض، محاربه، ارتداد از طریق هتک حرمت به قرآن از طریق آتش زدن قرآن کریم و توهین به مقدسات، احتراق و تخریب اموال و تحریک برخی از شهروندان به ایجاد ناامنی و اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی کشور” به ۳ بار اعدام محکوم شد. دی ماه سال ۱۴۰۱، پرونده وی جهت رسیدگى فرجامى به شعبه نهم دیوان عالى کشور ارجاع شده بود. حکم سه بار اعدام و سایر مجازات های جواد روحی، در شعبه نهم دیوان عالی کشور نقض و پرونده وی جهت رسیدگی مجدد به شعبه هم عرض ارجاع داده شده بود. جواد روحی، شهروند معترض ۳۵ ساله و اهل آمل، پیشتر در جریان اعتراض های سراسری در نوشهر بازداشت شده بود.
در طی سالهای اخیر موارد متعددی از مرگ مشکوک یا قتل شهروندان در بازداشتگاههای پلیس یا نهادهای امنیتی و قضائی منتشر شده است که در اکثر موارد تحقیقات صورت گرفته منجر به شناسایی خاطیان یا برخورد با مقام مسئولی نشده است.
ارتجاع حاکم به‌شیوه‌هایی گوناگون بر فشارهایش به زندانیان اسیر شده‌اش که فعالان سیاسی، اجتماعی، و عقیدتی، فعالان عرصه حقوق زنان، دانشجویان، حقوق‌دانان و وکلای مدافع، نویسندگان، و روزنامه‌نگاران را شامل می‌شوند افزوده است.
تردیدی نیست که تمام تعرض‌ها و شکنجه‌های بازداشت شدگان در اعتراض‌های مردمی یک سال اخیر به‌دستور مستقیم سران رژیم صورت گرفتە است. این رژیم در سراسر سالهای موجودیتش نشان داده است که حقوق اجتماعی و آزادی‌های دموکراتیک در قاموس تاریک‌خانهٔ تفکر و گفتمان اجتماعی و سیاسی‌اش جایی ندارد و تا جایی که بتواند با زور، سرکوبگری، و کشتار هرگونه صدای مخالف را خفه می‌کند. هنوز هزاران زندانی سیاسی- عقیدتی با گرایش‌های گوناگون در زندان‌های رژیم گرفتارند که فقط در جریان عفوهای اخیر رژیم تعداد بیست‌ودو هزارتای(هزار نفر از) آنان به‌گفته رئیس قوهٔ شامل عفو شدند. در آستانۀ سال نو هم اعتراض‌های مردمی ازجمله با شعار “زن، زندگی، آزادی” را همچنان شاهدیم. مردم محروم و ستمدیده میهن ما نشان داده‌اند که خواهان برچیدن دیکتاتوری حاکم‌اند. هدف اصلی مبارزهٔ عمومی در راه کوتاه کردن شر استبداد قرون وسطایی تاریک‌اندیشان ولایی از سر ملّت ایران، برقراری دموکراسی و عدالت اجتماعی در میهن و ایجاد فضای باز و سالم کنش اجتماعی، سیاسی و فرهنگی برای همهٔ مردم و نیروهای اجتماعی است. مردم ستمدیده و بلا کشیده میهن ما خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط همۀ زندانیان سیاسی و عقیدتی هستند. نباید اجازه داد سیاست اعدام، شکنجه، مرگ خاموش، و ربودن فرزندان میهن از آغوش خانواده‌ها به‌دست رژیم سفاک حاکم ادامه یابد. نباید گذاشت جسم و جان زندانیان سیاسی‌عقیدتی اسیر در سیاه‌چال‌های رژیم جهل و جنایت پوسیده شوند.
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
