تفسیری از بخش روابط بین‌الملل کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست یونان

مترجم: ایرج زارع

هر نیروی سیاسی به دلیل نگرش و جایگاه آن در امور ملی و بین‌المللی از سوی کارگران مورد قضاوت قرار می‌گیرد…

سردرگمی…

روند قابل پیش‌بینی پایان عملیات «ابتکار کمونیستی اروپایی» (ICE) برخی از نیروهای درگیر در آن را به یک «طوفان در لیوان آب» جدید هدایت کرد.

آن‌ها فکر می‌کردند که «ابتکار کمونیستی اروپایی» که ۱۰ سال پیش به‌عنوان فضایی برای عمل از سوی حزب‌های کمونیست اروپایی، همان‌طور که در اعلامیۀ بنیانگزاری آن برجسته شده است، «برای جامعه‌ای بدون استثمار انسان از انسان، بدون فقر، بی‌عدالتی اجتماعی و جنگ‌های امپریالیستی» تشکیل شده است. این فضا تبدیل به فضایی برای رویارویی و در نهایت برای توجیه به‌اصطلاح «جهان چندقطبی عادلانه» شد که ظاهراً می‌توان با بریکس ساخت، ولی بدون دست زدن به پایه‌های استثمار سرمایه‌داری و تضادهای امپریالیستی که منجر به جنگ‌های ناعادلانه می‌شود.

از این نظر، قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه (PRCF) اتهام‌های بی‌اساس را علیه حزب کمونیست یونان مطرح کرده است که ظاهراً حزب کمونیست یونان به‌طور یک‌جانبه «ابتکار کمونیستی اروپایی» را منحل نموده و در کنفرانس تلفنی اخیر موضوع انحلال را به رأی نگذاشته است، در حالی که می‌داند که حزب‌های دبیرخانۀ «ابتکار کمونیستی اروپایی» موافق پایان فعالیت آن بودند و افزون بر این در طول ۱۰ سال فعالیت آن هرگز یک رأی‌گیری صورت نگرفت.

حزب کمونیست یونان حتی از حزب‌هایی که با این پیشرفت موافق نبودند خواست تا «ابتکار کمونیستی اروپایی» را بازسازی کنند. این اتهام‌های قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه علیه حزب کمونیست یونان در واقع نشان‌دهندۀ همدلی و ناآگاهی کامل از اصول اساسی و ابتدایی عملکرد «ابتکار کمونیستی اروپایی» است که متأسفانه به نظر می‌رسد که قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه در طول مشارکت خود نتوانسته آن‌ها را جذب کند.

در چارچوب عملکرد «ابتکار کمونیستی اروپایی» که در وب‌سایت آن منتشر شده است – http://www.initiative-cwpe.org/en/home/ – دقیقاً تأکید شده است که: «ابتکار» شکلی از همکاری بین حزب‌های کمونیست و کارگری، به‌ویژه در کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا است. این بر اساس اعلامیۀ بنیانگذاری است که اصول و هدف‌های آن را تشریح می‌کند. این نه یک حزب سیاسی یکپارچه و نه یک «حزب اروپایی» است مانند حزب‌هایی که اتحادیۀ اروپا تشکیل می‌دهد. بر اساس موارد فوق، تمامی حزب‌های شرکت‌کننده در «ابتکار» دارای حقوق و وظایف یکسانی هستند، در حالی که تصمیم‌های سیاسی بر اساس اصل اتفاق آرا اتخاذ می‌شود. در تمام این سال‌ها، همۀ تصمیم‌های سیاسی «ابتکار کمونیستی اروپایی» بر اساس اصل اتفاق آرا اتخاذ شد. آنچه قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه می‌خواهد پنهان کند این است که این وحدت سیاسی که عنصر مشخصۀ «ابتکار کمونیستی اروپایی» بود، پس از حملۀ غیرقابل قبول روسیه به اوکراین از بین رفت، حمله‌ای که در چارچوب جنگ امپریالیستی بین گروه یوروآتلانتیک و گروه یوروآسیا که در حال شکل‌گیری است، درگرفت. و این عدم اتفاق آرا در واقع بر کار «ابتکار کمونیستی اروپایی» از یک‌سال و نیم پیش نقطۀ پایان نهاد.

حزب کمونیست یونان و شمار قابل توجهی از حزب‌های «ابتکار کمونیستی اروپایی» این حمله را محکوم کردند و بهانه‌هایی را که ایالات متحد، ناتو و اتحادیۀ اروپا از آن‌ها استفاده می‌کردند و همچنین بهانه‌های رهبری روسیه را رد کردند و تأکید نمودند که جنگ از هر دو سو توسط طبقات بورژوا هدایت و اجرا می‌شود. بر این اساس طبقۀ کارگر و مردم را به مخالفت با جنگ امپریالیستی و ادامۀ مبارزه بر اساس منافع خود علیه درگیر شدن کشورهایشان در جنگ، علیه طبقات بورژوازی و دولت‌های ضد مردمی در جهت سرنگونی قدرت بورژوازی ادامه دادند.

برعکس، قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه و سایر حزب‌های «ابتکار کمونیستی اروپایی» یک طرف «قتل‌عام» امپریالیستی را که برای مواد خام، سهم بازار و سود سرمایه انجام می‌گردد، نادیده گرفتند. آن‌ها کشتار مردم را به نام «ضد فاشیسم»، «ضد امپریالیسم» یا تشکیل «جهان چند قطبی» ستایش می‌کردند. آن‌ها همۀ نگرش‌های طبقاتی و انترناسیونالیستی را لغو کرده‌اند و از بورژوازی روسیه و دولت آن و همچنین از جنگ امپریالیستی حمایت می‌کنند.

افزون بر این، قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه پنهان می‌کند که هم در صفوف جنبش بین‌المللی کمونیستی و هم در صفوف «ابتکار کمونیستی اروپایی» رویکردهای مخالفی در مورد مسائل دیگری مانند مسئلۀ چین که امروز با ایالات متحد برای برتری در یک سیستم امپریالیستی رقابت می‌کند، ظهور کرده است. البته آن‌طور که قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه و برخی حزب‌های دیگر ادعا می‌کنند، [چین] سوسیالیسم را نمی‌سازد.

همان‌طور که حزب کمونیست یونان و سایر حزب‌ها تأکید کردند و «ابتکار کمونیستی اروپایی» در ارتباط‌های خود اشاره کرد،  اختلاف‌نظرهای جدی در مورد موضع برخی از حزب‌های «ابتکار کمونیستی اروپایی» که در کشورهای آن‌ها علیه پناهندگان و مهاجران صحبت می‌کردند و از ابراز همبستگی با قربانیان جنگ‌های امپریالیستی و استثمار سرمایه‌داری خودداری می‌کردند، پدید آمده است.

قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه که حزب کمونیست یونان را به انحلال یک‌جانبۀ «ابتکار کمونیستی اروپایی» متهم می‌کند، خود و سایر حزب‌های «ابتکار کمونیستی اروپایی» در به‌اصطلاح «پلاتفرم جهانی ضد امپریالیستی» در کنار گروه‌های «عجیب» شرکت می‌کنند و تنها کاری که انجام می‌دهند توهین رکیک به حزب کمونیست یونان است و مواضع آن را تحریف می‌کنند. به‌طور مطمئن با این نوع «ضد امپریالیسم»، ایالات متحد بسیار خشنود خواهد شد که «ضد امپریالیست‌های» ادعایی «پلاتفرم» با حزب کمونیست یونان که نقش اصلی را در مبارزه برای بستن پایگاه‌های ایالات متحد و ناتو در یونان، جدایی این کشور از ناتو و اتحادیۀ اروپا بازی می‌کند، مقابله می‌کنند؛ در حالی که حزب کمونیست یونان تنها نیروی سیاسی در کشور است که با شرکت یونان در جنگ امپریالیستی در اوکراین مخالف است. به هر حال، آیا سازندۀ این «پلاتفرم» می‌تواند نیروهای دیگر باشند و نه آن چیزی که به نظر می‌رسد؟

در هر صورت، قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه باید بداند که انتقال افکار علیه حزب کمونیست یونان نه به جایی خواهد رسید و نه بدون پاسخ خواهد ماند! نه قطب رنسانس کمونیستی در فرانسه و نه هیچ نیروی دیگری حق استفاده از نمادها و عنوان «ابتکار کمونیستی اروپایی» را از این پس ندارد، اما در صورت تمایل می‌تواند با نیروهایی که مواضع سیاسی آن‌ را بیان می‌کنند، دیدار کند. در هر صورت، هر نیروی سیاسی به دلیل نگرش و جایگاه آن در امور ملی و بین‌المللی از سوی کارگران مورد قضاوت قرار می‌گیرد…

۱۵ آگوست ۲۰۲۳

منبع: سایت حزب کمونیست یونان

مترجم: ایرج زارع