در محکومیت حملات ددمنشانه اسرائیل به مردم ستمدیده و بی دفاع فلسطین

دولت اسرائیل تجاوز نظامی به غزه و مناطق فلسطینی را که در جریان حملات هوایی، دریایی و بمباران بی وقفه مناطق مسکونی هفته های اخیر منجر به کشته و زخمی شدن هزاران نفر انسان بی گناه، نابودی تاسیسات شهری و زیرساخت ها شده است، را انتقام گیری از کشتار فجیع سه نوجوان یهودی ساکن یکی از شهرک های یهودی نشین اعلام کرده است. در این رابطه نیروهای صلح طلب و ترقی خواه جهان بر این باوراند که هیچ دلیل و بهانه ای نمی تواند این آدم ربایی و قتل فجیع سه جوان اسرائیلی را توجیه کند …

در عین حال حملات ددمنشانه اسرائیل به مردم ستمدیده و بی دفاع فلسطین ، با ارتکاب جنایت های مخوفی از جمله بمباران محل مسکونی،مدارس، بیمارستان و کشتار و معلول کردن هزاران زن و کودک و غیر نظامیان موجب انزجار و خشم مردم جهان شده و این اقدام به شدت محکوم می شود
دولت اسرائیل نمی تواند با ارتکاب جنایت هایی از این دست و نقض حقوق پایه ای مردم فلسطین در رابطه با یک زندگی صلح آمیز که تمامی مردم جهان را به خشم آورده است، مدعی به ارمغان آوردن عدالت برای شهروندان اسرائیلی شود. بسیاری از تحلیلگران مطلع دلیل های واقعی اتخاذ سیاست های تجاوزگرانه اخیر از سوی اسرائیل را در رابطه با تحول های سیاسی در فلسطین و دیگر مناطق خاورمیانه می دانند.
در این راستا متن سخنرانی روزنامه نگار آمریکایی در باره غزّه بسیار افشاگرانه است

حمله به غزّه و بمباران آن ربطی به نابودکردن حماس ندارد, ربطی به متوقّف‌ ساختن موشک‌ پرانی وی ندارد، ربطی به دست‌یابی به صلح ندارد، تصمیم اسرائیلی‌ها برای سلطه‌گرساختنِ مرگ و ویرانی بر سر غزّه و استفاده از سلاح‌های مرگ‌بارِ عرصه‌ی نبرد مدرن علیه جمعیّتی وسیعاً غیرنظامی و بی‌دفاع فاز نهاییِ کارزاری‌ است به‌درازای دهه‌های متمادی برای پاک‌سازی خلق فلسطین. یورش به غزّه برای خلقِ گتوهای بدهیبت، بی‌قانون، و فقرزده‌ در کرانه‌ی جنوبی و غزّه‌، جایی‌که حیات فلسطینی‌ها به‌سختی زیستنی باشد. برای برپایی یک‌سری از حلقه‌های تحت‌ محاصره‌ی فلسطینی درجایی‌که ارتش اسرائیل توان آن را داشته باشد که در لحظه هر جنبش، غذا، دارو، و کالایی را متوقف کند تا فلاکت ماندگار گردد. امتیازِ قدرت، به‌ویژه قدرت نظامی، مخدّری‌ست خطرناک. خشونت کسانی را که مقابل خویش دارد نابود می‌کند اما آنانی را هم از بین می‌برد که می‌خواهند برای رسیدن به مقام خدایی از خشونت بهره برند. اسرائیل از جت‌های جنگی پیش‌رفته استفاده می‌کند و از ناوگان دریایی جهتِ بمباران اردوگاه‌های پناه‌جوییِ پرجمعیّت، مدارس، واحدهای آپارتمانی، مساجد، و زاغه‌ها. برای یورش به جمعیّتی که هیچ نیروی هوایی ندارد، هیچ نیروی دفاعی علیه حمله‌ی هوایی، هیچ ارتش دریایی، هیچ سلاح سنگینی، هیچ واحد توپخانه‌ای، هیچ جنگ‌افزار خودکاری، هیچ فرماندهی و کنترلی، هیچ ارتشی، و آن‌وقت اسرائیل این را جنگ می‌نامد؛ این جنگ نیست جنایت است. تصاویر کودکان کشته‌ی فلسطینی به‌صف بر زمین بیمارستان اصلی غزّه گویی که در خواب استعاره‌ای‌ست از برای آینده؛ اسرائیل زین‌پس به زبان مرگ با فلسطینی‌ها سخن خواهد گفت. کسانی که یک‌چنین محاصره‌سازی‌هایی را ترتیب می‌دهند ملتفتِ خشم مصیبت‌باری نیستند که به‌همراه تحقیر زاده می‌شود، به‌همراه خشونت تمایزناپذیر و به‌همراه تجاوز. آن پدر یا مادی که کودک‌اش به‌خاطر فقدان واکسن یا رسیدگی پزشکی مناسب می‌میرد از یاد نمی‌برد، پسری که مادربزرگ بیمارش می‌میرد هم‌درآن‌حال که در ایست مرزی اسرائیل توقیف شده‌ از یاد نمی‌برد، خانواده‌هایی که بدن‌های پاره‌‌پاره‌ی کودکان‌شان را به بیمارستان می‌برند از یاد نمی‌برند، همه‌ی آنانی که تاب می‌آورند تحقیر و تجاوز و جنایت در حق کسانی را که دوست می‌دارند از یاد نمی‌برند، این خشم به ویروسی بدل می‌شود در اندرونِ آنانی که سرآخر سکندری‌خوران به روشنای روز گام می‌نهند، آیا جای شگفتی‌ست که ۷۱ درصد کودکانی که در مدرسه‌ای در غزّه اخیراً مصاحبه دادند گفتند می‌خواهند شهید شوند؟ امتناع رهبران آمریکایی از باراک اوباما و افزون‌بر پنج عضو مجلس گرفته تا رسانه‌های کلان از این‌که در دفاع از حاکیّمت قانون و حقوق بنیادین بشر لب به سخن گشایند افشاگر بزدلی و دورویی‌ ماست. منازعات عمومی درباره‌ی یورش به غزّه مزیّن به این بهانه‌ی سرتاپا مهمل است که این نه فلسطینی‌ها بل اسرائیل است که امنیّت و کرامت‌اش در معرض تهدید قرار گرفته. این دفاع کورکورانه‌ از اسرائیل و وحشی‌گریِ وی علیه فلسطینی‌ها خیانتی‌ست به خاطره‌ی همه‌ی آنانی که در دیگر نسل‌کشی‌ها در دیگر زمان‌های کشته شدند. درس هولوکاست این نیست که یهودیان خاص‌ّاند، این نیست که یهودیان منحصربه‌فردند، این نیست که یهودیان قربانیان ابدی‌اند، درس هولوکاست این است که وقتی یارای آن را دارید که نسل‌کشی را متوقّف کنید و این‌چنین نمی‌کنید، ضرف‌نظر از این‌که چه کسی این نسل‌کشی را صورت می‌دهد یا علیه که صورت می‌پذیرد، شما نیز خطاکارید و ما آمریکایی‌ها بسی خطاکاریم؛ ما جت جنگنده‌ی اف۱۶ داریم، هلیکوپترهای یورش‌گر آپاچی، ۲۵۰ پاوند بمب GBU 39 هوشمند همه بخشی از سه میلیارد دلار کمک نظامی‌ای‌ست که ما آمریکایی‌ها به اسرائیل دادیم. امشب فلسطینی‌ها با سلاح‌های ساختِ آمریکا کشته می‌شوند، شاید اما بی‌تفواتی سنگ‌دلانه‌ی ما (امپریالیسم)،به رنج انسانی خلاف‌انتظار نبوده باشد چون ما، از هر چه بگذریم، در مقیاسی حتّا گسترده‌تر در عراق و افغانستان زنان و کودکان را کشته‌ایم.

***