شهیندخت مولاوردی: قانون “عفاف و حجاب” نیازمند بازنگری است
نزدیک ۴۰ سال است که جمهوری اسلامی همه زور خود را برای تحمیل حجاب اجباری به زنان زده، اما نتیجه دلخواه را به دست نیاورده است. حالا سخن از بازنگری در قوانین و دست برداشتن از نگاه امنیتی است.
شهیندخت مولاوردی، معاون حسن روحانی در امور زنان در مصاحبه‌ای با ایسنا (سه‌شنبه ۲۷ تیر/۱۸ ژوئیه) از لزوم بازنگری در قانون “گسترش حجاب و عفاف” گفته است. قانونی که ۱۲ سال پیش تصویب شد و نه آن زمان کارایی داشت نه حالا.
مولاوردی به خبرگزاری گفته است: «با توجه به اینکه این قانون در سال ۱۳۸۴ به تصویب رسیده است و طی بیش از یک دهه گذشته جامعه ما به دلیل مواجهه با عوامل متعدد و از جمله انقلاب فناوری ارتباطات و اطلاعات دچار تغییرات محسوس و چشمگیر شده است و تاثیر آن را در سبک زندگی افراد به ویژه در نحوه پوشش و مد به وضوح می توان مشاهده کرد، نیاز است بازنگری این قانون در دستور کار قرار گیرد.»
مولاوردی در عین حال انتقاد کرده است که «نگاه سیاسی صرف، نگاه سلبی صرف، نگاه فرهنگی صرف امروزه دیگر پاسخگو نیست. اگر تا به حال از گشت ارشاد نتیجه گرفتیم می‌توانیم این روند را ادامه دهیم. این در حالیست که معتقدم این روش نتیجه نداده و اگر موثر بود امروز شاهد چنین وضعیتی نبودیم.»
اما او تنها کسی نیست که از بی‌نتیجه بودن فشار بر زنان برای رعایت حجاب اجباری حرف می‌زند. یک هفته قبل از مولاوردی، یکی از چهره‌های محافظه‌کار تندروی حکومت ایران، احمد علم‌الهدی، امام جمعه مشهد و نماینده رهبر جمهوری اسلامی در خراسان رضوی از “غلط” بودن «تحمیل کیفیت حجاب بر بانوان» گفت و این که «تنها چیزی که برای زنان اجبارپذیر نیست، حجاب است همان‌طوری که بی‌حجابی برای زن با فشارهای دیکتاتورمآبانه رضاخانی اجباری نشد.»
بگیر و ببند و سختگیری، نشانه شکست حجاب اجباری
اگر جمهوری اسلامی تا به حال موفق شده بود حجاب را بر سر آن بخش از زنان ایرانی که نمی‌خواهند حجاب داشته باشند بکند، دیگر راه اندازی “هفته حجاب و عفاف”، بگیر و ببند و سختگیری، جریمه و در یک کلام ورود نیروی نظامی به ماجرا لزومی نداشت.
اکثریت زن‌های ایرانی پس از چهار دهه تبلیغات مذهبی خودشان با طیب خاطر روسری را بر سر می‌کشیدند و کمپینی هم برای “آزادی‌های یواشکی” اعصاب بعضی طرفداران سرسخت حجاب در جمهوری اسلامی را خراش نمی‌داد و یا مردهای بسیاری برای اعتراض به حجاب اجباری، روسری به سر نمی‌کردند.
