ماجرای دو حادثه نفتی در سه روز؛ چرا؟
به گزارش شرق، فقط دو روز پس از انفجار و آتشسوزی پالایشگاه نفت تهران که جان شش نفر از کارگران این مجموعه را در دم گرفت و تعدادی دیگر را با درجه سوختگی شدید راهی بیمارستان کرد و پای وزیر نفت و ریاست مجلس را به ماجرای حوادث صنعت نفت باز کرد، اینبار حادثه در جنوب کشور، در منطقه مرزی استانهای بوشهر و خوزستان جان تعدادی از متخصصان صنعت نفت را گرفت و تعدادی دیگر را زخمی کرد…
پیشازاین در ماههای پایانی سال ٩۵، چاه ٩٩ این میدان نفتی دچار نشتی گاز شد اما تلفاتی برجای نگذاشت. بااینحال روز گذشته فوران چاه دکل ٩۵ فتح این میدان نفتی منجر به انفجاری عظیم شد که در دم جان چهار نفر از حفاران را گرفت و تعدادی دیگر را زخمی کرد. این حادثه در شرایطی روی داد که هنوز چند ساعت از دستور رئیس مجلس به چهار کمیسیون برای بررسی دلایل حادثه پالایشگاه تهران نگذشته بود.
سیدمحمدرضا میرلواسانی، متخصص مدیریت ایمنی و استاد دانشگاه، نداشتن توجه عملیاتی به نظام مدیریت یکپارچه HSE را مهمترین دلیل وقوع چنین حوادثی میداند و میگوید: HSE روی کاغذ در صنایع ما وجود دارد ولی تا وقتی که مدیران عامل، مدیران عملیات و مدیران بهرهبرداری فقط به فکر پیشبرد برنامههای خود و افزایش سوددهی هستند، نتیجهاش همین وضعیت امروز است. روی کاغذ همهچیز خوب است و مدیران همیشه از توجه جدی در این زمینه حرف میزنند اما در عمل HSE آخرین چیزی است که مورد توجه آنهاست، چون آن را بهعنوان یک مانع میبینند. درجایگاه مشاور این صنعت میگویم که مدیران تعمیرات نگهداری، مدیران عملیات و حتی مدیران عامل صنعت نفت هنوز به HSE اعتقاد واقعی ندارند و تا وقتی این اعتقاد در عمل بهوجود نیاید شاهد وقوع مکرر اینگونه حوادث خواهیم بود. یکی از موانعی که باعث شده HSE همچنان در صنایع ما مهجور باشد، این است که این قوانین دستوپاگیرند اما مدیران فراموش میکنند که این دستوپاگیری نه به ضرر شرکتها که به سود آنهاست. آنها ترجیح میدهند کارها سریعتر و با راندمان بیشتر پیش برود، بههمیندلیل در برخی موارد قوانین HSE را نادیده میگیرند.
از طرفی حتی در خود مباحث HSE نیز آموزشها در تعمیرات، نگهداری، ایمنی و غیره بهروز نشدهاند و از استانداردهای جهانی فاصله گرفتهایم. بهعنوان دانشگاهی صنعتی میگویم ما در زمینه آموزش دانشگاهی نیز با استانداردها فاصله داریم. فارغالتحصیلان تحصیلات تکمیلی ما هم بهصرف تحصیل در دانشگاه نمیتوانند همه نیازهای صنعت را برطرف کنند. ما از بسیاری از منابع دانش در زمینه HSE محرومیم.