زنان دولت ؛ متن یا حاشیه
بماند که در مدت شروع به کار دولت جدید آقای روحانی وعده انتصاب وزیر زن نه به جایی رسید و نه شاهد حضور زنان استاندار بودیم. تعداد زنان و مردان کابینه از لحاظ عددی کمترین تناسبی با هم ندارد… اما مهم آنکه اینان از حق رأی نیز برخوردار نیستند.
در پایان مراسم جشنواره فیلم فجر معصومه ابتکار، معاون امور زنان ریاست‌جمهوری، توییتی در شرح یک عکس نوشتند «خدا قوت به همه هنرمندان سینما! خصوصا بانوان، راستی چرا خانوم فرشته طائرپور روی صحنه از مردان با این همه فاصله ایستاده بود؟ به‌راستی آیا رسانه ملی چهره خانم‌های بازیگر را هنگام دریافت جایزه نشان نمی‌داد؟ این رفتار با هنرمندان زن چه توجیهی دارد؟». در تصویر به شکل عجیبی فاصله میان انبوه آقایان حاضر بر صحنه و تنها خانم ایستاده روی سن دیده می‌شود. همانطور که تعجب معاون امور زنان ریاست‌جمهوری برانگیخته شده، مدتی است رویه‌های عجیب دولت در مباحث مرتبط به زنان تعجب منِ نماینده را برانگیخته که در این نوشتار بنا دارم بخشی از آن را با شما در میان بگذارم.تعداد زنان کابینه آقای روحانی سه نفر هستند که این عزیزان در جلسه‌های هیئت دولت فاقد هر‌گونه حق رأی هستند و با این شرایط دور میز دولت می‌نشینند. بماند که در مدت شروع به کار دولت جدید آقای روحانی وعده انتصاب وزیر زن نه به جایی رسید و نه شاهد حضور زنان استاندار بودیم. تعداد زنان و مردان کابینه از لحاظ عددی کمترین تناسبی با هم ندارد…
اما مهم آنکه اینان از حق رأی نیز برخوردار نیستند. وقتی این موضوع اهمیت پیدا می‌کند که بدانیم تناسب عنوان و فعالیت هریک از این سه نفر چقدر با حق رأی در تناسب است. خانم ابتکار که خود باید پیگیر امور زنان باشد، فاقد حق رأی در دولت است. ایشان حسب مأموریت سازمانی باید به مقابله با مشکلات این حوزه، کاستی‌ها و تبعیض‌ها اقدام کرده و اسباب مشارکت مدیریتی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی زنان در جامعه را فراهم آورند؛ اما نمی‌دانم معاون رئیس‌جمهوری که فاقد حق رأی در دولت است، تا چه میزان می‌تواند در راستای استیفای حق زنان این سرزمین موفق باشد؟خانم شهیندخت مولاوردی، دستیار ویژه رئیس‌جمهوری، نیز به میزان وظایف سازمانی‌اش قدرت اجرائی و اختیارات لازم را ندارد. مولاوردی در جایگاه جدیدش یعنی دستیار ویژه رئیس‌جمهوری باید در امور حقوق شهروندی، پیگیر تحقق و عملیاتی‌شدن منشور حقوق شهروندی باشد و در همه ابعاد مذاهب، ادیان، اقوام، جنسیت، سیاسی، اجتماعی و مسائل سنگین‌تری مانند حقوق زندانیان، زندانیان سیاسی، موارد اخیر دختران خیابان انقلاب و دراویش، دانشجویان ستاره‌دار، استادان اخراجی، فعالان زیست‌محیطی و بسیاری موارد دیگر صاحب تأثیر باشد؛ اما با میزان اختیاراتی که برای ایشان وضع شده، این جایگاه نیز از نگاه من بیش از آنکه عملیاتی باشد، نمایشی به نظر می‌رسد.در ضمن یادمان نرود که بنا بود سازمان حقوق شهروندی تأسیس شود تا بتواند با سازوکار رسمی‌تر و همه‌جانبه‌تری مسائل مرتبط به حقوق شهروندی را دنبال کند؛ اما حالا شهیندخت مولاوردی با تکیه بر کرسی نحیف دستیار ویژه و در شرایط فقدان حق رأی چگونه می‌تواند به این مسئولیت‌های مهم جامه عمل بپوشانند؟ آیا حضور زنان تنها ویترینی برای خالی‌نبودن عریضه بوده تا به صورت صوری هم که شده، رعایت حال زنان شده باشد؟ آیا فشارها برای نبودن زنان در هیئت وزیران باز در راستای همین حق رأی و باور‌نداشتن به رأی و نظر زنان بوده؟ما نمایندگان ملت که دارای حق رأی بوده و به فرموده حضرت امام (ره) در رأس اموریم، ۲۰ روز کاری طول کشید تا توانستیم در اعتراض‌های اخیر از زندان اوین بازدید کنیم؛ آن هم در شرایطی کاملا محدود. حالا زنان کابینه روحانی به چه شکل می‌خواهند دنبال ایفای وظایف خود باشند، نمی‌دانم!هدفم از نگارش سطور بالا هرگز تضعیف جایگاه این عزیزان نبوده و نیست؛ چراکه باور قلبی دارم هر سه عزیز جزء فرهیختگان ایران‌اند و در مأموریت‌های خویش از جان مایه می‌گذارند؛ اما در وهله نخست انتظار آن است که این عزیزان در گام اول در راستای استیفای حق رأی خویش و از روش اصلاح قانونی در هر سطحی حداکثر فعالیت لازم را انجام دهند.و دوم اینکه اکنون روزهای زیادی از ایامی که آقای روحانی فرمودند نمی‌گذارند و نمی‌شود زنان در هیئت وزیران حضور یابند، گذشته و شاید بر‌اساس‌این جناب آقای مجید انصاری با نجابت کنار رفتند تا جا برای حضور لعیا جنیدی باز شود؛ اما به هر شکل انتظار آن است که رئیس‌جمهوری در هر سطح قانون‌گذاری (ارائه لایحه، اصلاح قانون اساسی و…) که لازم می‌دانند عمل کرده و بر اساس شعارهای طلایی برای زنان در آستانه انتخابات، دستی بالا زده و با ارائه حق رأی به زنان حاضر در کابینه حضور آنها را اثرگذارتر از پیش کند.
عبدالکریم حسین‌زاده-نایب‌رئیس فراکسیون امید مجلس
