جامعه فکر می‌کند اصلاح‌طلبان و اصولگراها دست‌شان در دست هم است

ابراهیم اصغرزاده در گفتگو با ایرنا گفت: ما باید ببینیم دچار چه مشکلی شدیم که انقلابی که دارای اهداف عالیه بوده، در آن سنی و کرد و عرب و شیعه و همه زبان‌ها و … از آن دفاع کردند، چرا الان احساس غریبی می‌کنند ؟ چرا باید تصور کنند که آینده کشور متعلق به بنیادگرایی است که این بنیادگرایی، غرب ستیز است، در مقابل مدرنیته می‌ایستد. ۷-۸ میلیون ایرانی بیرون از مرز‌ها هستند. تا گشایشی ایجاد می‌شود، مردم سرمایه‌های خود را بیرون می‌برند. اگر قرار بود اینجا بهشت بسازیم، چرا برعکس نبوده است؟ چرا ایرانیان مقیم خارج به داخل برنمی‌گردند؟ چرا بقیه کشور‌ها علاقه‌ای ندارند که سرمایه خود را به ایران بیاورند؟…
وی با بیان اینکه معتقد است که باید اصلاحات اساسی و ساختاری صورت گیرد گفت: بدون اصلاحات ساختاری، هر گونه اصلاحات با برد کوتاه، شرایطی را ایجاد می‌کند که اصل نمایندگی برای حکومت در ذهن مردم ضعیف جلوه می‌کند. وقتی ضعیف جلوه می‌کند، مردم سخنگوی خود را در حکومت نمی‌بینند؛ بنابراین راه می‌افتند در خیابان تا حق خود را بگیرند. به خصوص از دی ماه پارسال، تحولات اجتماعی انضمامی شده است.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با تاکید بر اینکه جامعه خیلی سوال دارد که به آن پاسخ داده نشده است افزود: مردم معتقدند خیلی از سیاست‌هایی که آن بالا تصمیم گرفته می‌شود، به نمایندگی از منافع مردم نیست. جامعه آبستن حوادثی است. بخشی از این برمی‌گردد به این که مشروعیت حکومت باید ترمیم شود. ترمیم شدن مشروعیت حکومت این است که نهاد‌هایی که شرایطی ایجاد می‌کنند که حکومت، سخنگوی ملت باشد، ملت راضی باشند که وقتی یک موشک به سوریه زده می‌شود.
اصغرزاده در خصوص نگرش جامعه به اصلاح‌طلبان و اصولگرایان گفت: جامعه فکر می‌کند اصلاح‌طلبان و اصولگرا‌ها دست‌شان در دست هم است. فکر می‌کنند این وضعیت فساد آمیز، این محصول دزدی مشترک اصلاح‌طلبان و اصولگراهاست.
من معتقد هستم هنوز اصلاح‌طلبان و اصولگرا‌ها و هنوز بخش مهمی از حاکمیت، قادر به بازسازی است. قادر است که شرایطی ایجاد کند که جامعه به او اعتماد کند. کما این که ۲۰ سال پیش اصلاح‌طلبان توانستند راه حلی بدهند.
ابراهیم اصغرزاده با اشاره به این نکته که فقر باعث شورش نمی‌شود ادامه داد: حس فقر است که مردم را به اعتراض وامی‌دارد. بی‌عدالتی است که مردم را به اعتراض وامی‌دارد. بدون آزادی نمی‌توان به عدالت رسید. بدون عدالت هم نمی‌شود به آزادی رسید. ولی قبول دارم که اشتباه کردیم. آن اشتباه این بود که بخش‌هایی که انقلاب را دموکراتیک می‌کرد، خوانش‌های دموکراتیک از انقلاب را به نفع عدالت محوری، کنار گذاشتیم. این باعث بزرگ شدن دولت شد.
روزنامه مستقل

به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet