نمایشهای مشمئز کنندهٔ اعترافها
“طراحی سوخته”، با هدف سرکوب و مهار جنبش کارگری و سندیکائی،امروزه هیچکس آن اعتراف ها را باور نمی کند. مردم بسیار آگاه تر و هوشیارتر از دهه های ۶۰ ، ۷۰، ۸۰ هستند. اعتراف گیری تحت فشار و زیر شکنجه در محیط بسته زندان ها به ضد خود تبدیل شده است. تهیه و انتشار چنین نمایشهای رسوا و شناختهشدهای که رژیم در طول سالهای مختلف دهههای اخیر بهمنظور فریب افکارعمومی بارها به آنها متوسل شده است، در معرض تهدید قرار دادن جنبش مردمی و برپایی کارزاری روانی بر ضد بهویژه مبارزهٔ کارگران و زحمتکشان است. رژیم ولایت فقیه که از اوجگیری اعتراضهای مردمی هراسان است تلاش میکند تا با این صحنهپردازیها زمینه برای یورشی گسترده بر ضد جنبش کارگری و سندیکایی فراهم آورد….
به گفته فعالان کارگری و خانوادههای اسماعیل بخشی و سپیده قلیان، این دو زندانی برای پروژه جدید اعترافگیری تحت فشار هستند: «اطلاعات فهمیده مستند اعترافات اجباری ” طراحی سوخته” مورد تنفر جامعه قرار گرفته و میخواهد یک فیلم دیگر تهیه کند… این بار میخواهند “زیباتر” اعتراف اجباری بگیرند تا به اذهان تلقین کنند که آنها با میل خود اعتراف کرده و شکنجه نشدهاند… اطلاعات از شکست اعترافات قبلی درس گرفته و میخواهد اعتراضات کارگری سراسری را یک پروژه خارجی معرفی کند.
به گزارش ایران وایر،وزارت اطلاعات سراغ زندانیان کارگری استانهای دیگر هم رفته تا تلقین کنند که شبکه مخوف بزرگی در کار بوده که از خارج خط میگیرد.» شکنجه و اعترافات اجباری در ۴۰ سال گذشته همواره از مبانی اصلی جمهوری اسلامی بوده، ولی امروزه آگاهی عمومی نسبت به این موضع بالا رفته است.
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet