هفتهنامه “صدا” توقیف شد
حالا زمان تاختن مواجب بگیرانی چون “کیهان” و “جوان” و …است که بهواسطهی “اتصال به رانت” غنائم حاصل از زمین خوردن مطبوعات را بین خود تقسیم کنند و عربدهی مستانه سر دهند اما فراموش نکنند که فضای، فضا اردیبهشت ۷۹ نیست و به یمن شبکههای اجتماعی همچنان میتوان به تاباندن نور حقیقت به دخمههای خفقان پرداخت….
هفتهنامه سیاسی “صدا” توقیف شد. این دست خبرها برای ما روزنامهنگارانی که با توقیف خود و روزنامههایمان، پوست کلفت کردهایم، عادی است.
کمر به قتل روزنامهها بستن از همین روزهای اردیبهشت در ۱۹ سال پیش آغاز شد، آنجا که آقای خامنهای در جمع بسیجیان گفت: مطبوعات پایگاه دشمن شدهاند.
هرچند این گفته او مانند سایر گفتههایش از ناآگاهی از بافت جامعه ایران سرچشمه میگیرد، برعکس میرحسین موسوی با خلق عبارت، “توقیف فلهای مطبوعات” نشان داد که چقدر از فضای سیاسی ایران آگاهی داشته و دارد.
همین هفته گذشته بود که دستورالعملی غیر مکتوب که سپس مکتوب شد از سوی وزارت ارشاد و به دستور نهادهای امنیتی به مدیران مسئول برخی روزنامهها ابلاغ شد.
“در صورت خروج جمهوری اسلامی از برجام و متعاقب آن تهدید مسئولان (برای مثال) به بستن تنگه هرمز و حمله به اهداف دشمنان و …، نشریات موظفند ضمن همراهی با این اقدام حاکمیت، از انتقاد نسبت آن خودداری کرده و گزارشها و مطالبشان در جهت، “حفظ اقتدار نظام” باشد”.
مشخص شد که این تهدید همانطور که اشاره هم شده بود، بسیار جدی بوده و هسته خفیف شدهی قدرت در چنین فضایی تحمل هیچ ساز مخالف و منتقدی را ندارد.
توقیف هفتهنامه “صدا” نشان داد که مطبوعات همچنان جایگاهشان در اذهان متوهم، “پایگاه دشمنان” است و این مسیر کور پس از ۱۹ سال همچنان ادامه دارد.
توقیف “صدا” زنگ پروژهی مطبوعات ستیزی را دوباره به صدا در آورد و کمبود مشکوک کاغذ نیز طی روزهای اخیر، چوب دیگری لای چرخ رکن چهارم دموکراسی نهاد تا به توقیف خودخواستهی برخی دیگر از مطبوعات منجر شود.
حالا زمان تاختن مواجب بگیرانی چون “کیهان” و “جوان” و …است که بهواسطهی “اتصال به رانت” غنائم حاصل از زمینخوردن مطبوعات شرافتمند را بین خود تقسیم کنند و عربدهی مستانه سر دهند اما فراموش نکنند که فضای، فضا اردیبهشت ۷۹ نیست و به یمن شبکههای اجتماعی همچنان میتوان به تاباندن نور حقیقت به دخمههای خفقان پرداخت.
کلمه
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet