مصائب توفان شن در سیستان

بی‌تردید نام استان سیستان و بلوچستان با توفان‌های شن گره خورده و این توفان‌های بسیار خطرناک برای مردم این استان پدیده بسیار عادی و روزانه است. مردمی که باید ۱۲۰ روز از سال را با ترس مدفون شدن خانه و کاشانه هایشان زیر تلی از شن سپری کنند.

آرمان ملی: خرداد که می‌آید صدای پای بادهای ۱۲۰ روزه به گوش می‌رسد، بادهایی که دنباله بادهای موسمی هند هستند و وقتی به افغانستان می‌رسند در بیابان تار این کشور قدرت می گیرند و با عبور از نواحی کم ارتفاعی چون دشت ناامید افغانستان وارد ایران می شوند. اهالی بومی منطقه سیستان این بادها را باد «لوار» می‌نامند، یعنی بادی که در تابستان می آید.

چشممان به آسمان خشک شد

دیدن رنگ آبی آسمان این روزها حسرت اهالی بومی سیستان است، مردمی که بین رنگ آسمان و زمین‌شان دیگر تفاوتی نیست. هرجا را که نگاه کنی خاک است و شن و گاه این شن تا نیمه‌های پنجره خانه ها سرک می‌کشد. مردمانی که حالا از آمدن تابستان و بادهایش می‌ترسند. خشایار رامش از اهالی بومی منطقه می‌گوید:‌ مردم این منطقه به آسمان چشم دوخته‌اند و برای چند دقیقه باران که آنها را از این خاک خلاص کند لحظه شماری می کنند. او از روزهای طولانی که هوا در منطقه آلوده است و کسی برای رهایی مردمش کاری نمی کند خسته شده. به گفته او اهالی منطقه راهی جز مهاجرت ندارند و اگر این شرایط ادامه یابد چاره‌اندیشی برای تامین امنیت این منطقه به یکی از چالش‌های اساسی تبدیل خواهد شد.

توفان‌های شن، مانعی برای توسعه اقتصادی

توفان‌های دائمی سیستان و بلوچستان در تابستان حال صدای نماینده مردم این شهر در مجلس را هم درآورده است. نماینده زاهدان در مجلس به «آرمان ملی» می‌گوید: قرن‌هاست که مردم این استان با توفان‌های شن دست و پنجه نرم می‌کنند و این توفان‌ها بخشی از زندگی ما شده است، اما برای افرادی که قصد سرمایه‌گذاری و گردشگری در این حوزه در استان را دارند توفان‌های شن عرصه را بر آنها تنگ کرده و یکی از دلایل توسعه نیافتگی این استان پهناور و زیبا همین توفان‌ها است. علیم یارمحمدی خاطرنشان کرد: باید با مطالعه و عزم ملی مشکل شن‌های ریز و ماسه‌های روان را حل کرد. با توجه به خشکسالی‌های چند دهه اخیر این توفان‌ها شدت بیشتری داشته و زندگی مردم را تحت الشعاع قرار داده‌اند. خشک شدن هیرمند نقش قابل توجهی در تشدید این توفان‌ها و بادها داشت اما با توجه به بارندگی‌های امسال، مقدار آبی که از طریق هیرمند وارد دریاچه هامون شد، بخشی از مناطقی که تولید ریزگرد می‌کرد را حالا آب گرفته، ولی کلیدر توفان شن تا سواحل دریای عمان پیش می‌رود و باید با مالچ‌پاشی و روش‌های دیگر این ریزگردها را کاهش داد، اما نابود نمی‌شود. در بلوچستان مرکزی نیز ما جازموریان را داریم که آب آن کم و مرکز و منبع ریزگرد شده و بلوچستان را تحت الشعاع قرار داده است.نماینده زاهدان درباره تاثیر توفان‌های شن بر افزایش آمار مهاجرت نیز خاطرنشان کرد: قطعا این موضوع بر روی زندگی مردم تاثیر می‌گذارد و آنها را خسته می‌کند؛ در خیلی از روزها مدارس به‌دلیل توفان شن تعطیل می‌شوند و بیماری‌های تنفسی در بیمارستان‌ها افزایش چشمگیری دارد و روی سلامت مردم تاثیر منفی می‌گذارد، از سوی دیگر خیلی از مغازه‌ها و کشاورزان در این روزها مغازه‌شان را می‌بندند، پس با این اوصاف مهاجرت مردم به استان‌های دیگر امری طبیعی است. ما در سال‌های قبل برای کنترل این توفان‌ها ردیف‌های بودجه‌ای در مجلس تصویب کردیم، اما با کمبود این بودجه‌ها در کشور این موضوع نیز با مشکلاتی همراه بوده و در تلاش هستیم که این بودجه را هرچه سریع‌تر به استان سیستان و بلوچستان اختصاص دهیم.

جولان سل در غبار سیستان

به گفته مهران عبادتی،‌ مدیر شبکه بهداشت و درمان شهرستان هیرمند روستاهای دیگری از جمله تپه کنیز، گمشاد، سراوانی، شندل، صدیف، سنچوری، قرقری، میلک و سنجرانی هم به شدت با بحران توفان شن مواجهند.او همچنین خاطر نشان کرد: این شهرستان با جمعیتی افزون بر ۷۷‌هزار نفر حدود ۶۰ بیمار سل دارد. ۱۱ مرکز بهداشت در شهرستان هیرمند وجود دارد که به‌طور شبانه روزی مشغول خدمات رسانی هستند. تمام مراحل تشخیص و درمان بیماری سل به‌طور رایگان انجام می شود. وی ادامه داد: هم مرز‌بودن شهرستان هیرمند با افغانستان که از وضعیت بهداشتی مناسبی برخوردار نیست و همچنین خشکسالی های اخیر و ریزگردها که عامل مستعد کننده بیماری هستند سبب گسترش بیماری سل در این منطقه شده است. افرادی که همراه با سرفه طولانی مدت( بیش از سه هفته) دارای علائم عمومی از جمله تب، تعریق شبانه، کاهش وزن و کاهش اشتها، هستند باید برای بررسی بیماری سل به پزشک مراجعه کنند.

به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotn