ایران نباید وارد جنگ با ایالات متحده شود

این روزها فضای جامعه و همچنین رسانه‌ها، اعم از داخلی و خارجی، تحت تأثیر واقعه ترور شهید قاسم سلیمانی در بغداد قرار گرفته است و کارشناسان بسیاری در این زمینه اظهارنظر کرده‌اند.

ستاره صبح، قاسم محبعلی؛ این روزها فضای جامعه و همچنین رسانه‌ها، اعم از داخلی و خارجی، تحت تأثیر واقعه ترور شهید قاسم سلیمانی در بغداد قرار گرفته است و کارشناسان بسیاری در این زمینه اظهارنظر کرده‌اند.

از طرفی مقامات ایرانی و آمریکایی درباره واکنش نظامی و پاسخ به ترور سردار سلیمانی، یکدیگر را به اشکال مختلف تهدید کرده و می‌کنند. به نظر می‌رسد سلسله تهدیدها در صورت تداوم به‌صورت کنونی، نتیجه‌ای جز جنگ در پی نخواهد داشت. درحالی‌که به باور نگارنده، ایران در شرایط فعلی نباید وارد چنین جنگی شود، زیرا جنگ به نفع مردم کشور و امنیت منطقه نیست.

اما از سوی مقابل دونالد ترامپ چندان نگرانی از وقوع جنگ ندارد، زیرا برای خروج از بحران داخلی، فرار از استیضاح و پیروزی در انتخابات، نیاز به ایجاد یک بحران تازه جهانی دارد.

در همین ارتباط ترامپ در این چند روز سخنان متفرقه، غیردقیق و دور از منطق مطرح کرده است؛ برای مثال وی در توییتی گفته که به ۵۲ نقطه ایران، ازجمله نقاط فرهنگی حمله خواهد کرد. البته انتظار داشتن «منطق» از شخصی مانند او، انتظاری نا به‌جاست؛ زیرا او بارها نشان داده که بر اساس احساس خود، تصمیمات لحظه‌ای می‌گیرد. به‌عبارت‌دیگر جامعه جهانی در آمریکا با رئیس‌جمهوری روبه‌روست که چندان شخصیتی منطقی به‌حساب نمی‌آید.

عده بسیاری از مقامات بین‌المللی و حتی مردم در توییتر یادآور شده‌اند که حمله به مناطق تاریخی و فرهنگی، بر اساس پروتکل‌های بین‌المللی، یک «جنایت جنگی» محسوب می‌شود. بااین‌حال در صورت وقوع جنگ، نفس این رخداد هم یک جنایت علیه بشریت است و بی‌تردید، تخریب آثار تاریخی و فرهنگی در کنار ستاندن جان هزاران انسان بی‌گناه، جنایت دیگری خواهد بود.

بر این اساس می‌توان گفت که تهدید ترامپ بر هدف قرار دادن آثار تاریخی و فرهنگی ایران، نشانه دیگری از نادانی اوست. هرچند طرح چنین اظهاراتی در شرایط فعلی که تنش‌های لفظی میان دو کشور به اوج خود رسیده، ممکن است شیطنتی از جانب او و مشاورانش باشد که موضوع را از اهداف اصلی خود منحرف کند و ذهن مردم ایران و جهان را درباره شعله‌ور کردن آتشی که خود به راه انداخته، گمراه سازد. این در حالی است که در یک جنگ نظامی، آن‌هم در جهان فعلی، اهداف راهبردی مانند زیرساخت‌های ارتباطی، مراکز تأمین انرژی، مراکز فرماندهی و… مدنظر قرار خواهد گرفت. از طرفی حمله به مراکز فرهنگی و آثار تاریخی، نه ارزش نظامی دارد و نه بر سرنوشت جنگ اثر خواهد گذاشت. بنابراین تهدید به انجام چنین حمله‌ای، صرفاً برای ایجاد بار روانی منفی ارزیابی می‌شود.

به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotn