چرا ظریف به داووس نمی‌رود
اگرچه ایران در طول سالیان گذشته یکی از شرکت‌کنندگان ثابت اجلاس داووس بوده و قرار بود محمدجواد ظریف، رییس دستگاه دیپلماسی با دعوت رسمی در مجمع اخیر جهانی اقتصاد حضور یابد اما وزارت امور خارجه از زبان سخنگوی خود از عدم حضور رییس دستگاه دیپلماسی ایران در این نشست مهم جهانی خبر داد.
جهان صنعت، دکتر صلاح‌الدین هرسنی؛ اگرچه ایران در طول سالیان گذشته یکی از شرکت‌کنندگان ثابت اجلاس داووس بوده و قرار بود محمدجواد ظریف، رییس دستگاه دیپلماسی با دعوت رسمی در مجمع اخیر جهانی اقتصاد حضور یابد اما وزارت امور خارجه از زبان سخنگوی خود از عدم حضور رییس دستگاه دیپلماسی ایران در این نشست مهم جهانی خبر داد.
آن‌گونه که از شواهد و قراین پیداست، کارشکنی‌ها و مخالفت واشنگتن و حضور ترامپ و همچنین اختلاف به وجود آمده میان تهران و اعضای تروئیکای اروپایی برجام بر سر اجرایی‌سازی مکانیسم ماشه از دلایل اصلی عدم حضور ظریف در نشست داووس است. در حقیقت این احتمال وجود داشت که حضور ظریف در اجلاس داووس منجر به تنش لفظی با ترامپ و حتی رهبران اروپایی برجام شود، بنابراین دولت سوییس تحت فشار واشنگتن ترجیح داد از رهگذر لغو مشارکت و حضور ظریف از هر گونه تنش لفظی محتمل جلوگیری کند. البته کارشکنی‌ها و مخالفت‌های واشنگتن به محوریت علت قریب در عدم حضور ظریف در اجلاس داووس است و اگر نیک پنداشته شود چنین غیبتی علت بعیدی نیز دارد و آن در ارتباط با برنامه‌ها و سناریوهای ایذایی واشنگتن از حضور ظریف در محافل خبری و رسانه‌ای است. واقعیت آن است که واشنگتن به ویژه ترامپ و پمپئو از مشارکت ظریف در نشست‌های جهانی و خصوصا مصاحبه‌های وی با رسانه‌های بین‌المللی موافقتی ندارند و به همین خاطر تلاش می‌کنند از طریق ابتکارات دیپلماتیک مانند عدم صدور ویزا و روادید از حضور و مصاحبه وی با رسانه‌های بین‌المللی جلوگیری کنند. البته ابتکار چنین برنامه‌ها و سناریوهای ایذایی بابت عدم حضور ظریف در محافل خبری، اولین بار نیست که اجرایی می‌شود. در گذشته کمی دور نیز مقامات واشنگتن آن هم با صحنه‌گردانی پمپئو تلاش داشتند تحرکات و تردد او در نیویورک را محدود کنند و حتی ابایی نداشتند که او را در لیست تحریم خود قرار دهند. حال اگر علت عدم حضور ظریف در اجلاس داووس همین اقدامات و ابتکارات ایذایی آمریکا باشد که به نظر می‌رسد جز این نیست، این اتفاق را باید در راستای سناریوی کارزار فشار حداکثری ارزیابی و تفسیر کرد. نتیجه این اقدام سوء واشنگتن چیزی جز تزاید تنش و منازعه و همچنین پایان و بسته شدن دریچه‌های دیپلماسی در کاهش تنش در روابط پرمنازعه تهران- واشنگتن نیست.
به این ترتیب با ابتکارات خارج از عقلانیتی که از سوی ترامپ بابت محدودیت ابتکارات دیپلماتیک ایران در اجلاس داووس رقم می‌خورد به نظر می‌رسد برخی از اشتباهات استراتژیک در حال تکرار و همچنین برخی از فرصت‌ها بابت کاهش منازعه در روابط تهران- واشنگتن در حال از دست رفتن است.
واقعیت آن است که ایران می‌توانست با حضور در داووس، حاشیه این نشست را به مکانی برای حل مسائل و مشکلات اقتصادی خود و همچنین فرصتی برای حل مشکلات دیپلماسی با واشنگتن و متحدان آن کند. اما با فرصت‌سوزی ترامپ این نشست و حاشیه آن سکویی برای حمله واشنگتن و متحدان و همچنین دستاویزی برای تکرار و تداوم مواضع ضدبرجامی ترامپ و نتانیاهو و تروئیکای اروپایی برجام می‌شود. به واقع غیبت ایران در داووس این امکان را فراهم می‌آورد که بار دیگر نظم ضدایرانی محافل عرب و سیاست‌های خصمانه نتانیاهو همانند کنفرانس مونیخ تکرار شود.
اینکه ایران رفتاری فرقه‌گرایانه و بدخیم در منطقه دارد و اینکه ایران پیوسته در‌صدد بر هم زدن نظم ژئوپلیتیک منطقه است و سرانجام اینکه ایران برقراری تئوری آشوب در منطقه را به جای حل مشکلات اقتصادی مردم خود ترجیح می‌دهد، فقط می‌تواند از مسیر بازماندن و غیبت در داووس از طریق رفتار‌های ایذایی ترامپ ممکن شود. حال پرسش آن است که دستگاه دیپلماسی ایران چگونه می‌تواند با ابتکارات دیپلماتیک خود نقشه‌های واشنگتن را نقش بر آب کند؟
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotn
