رسانه‌هایی که وظیفه خود را از یاد برده‌اند
شکی در آن نیست که مطبوعات و دیگر رسانه‌های ملی اگر درست هدایت شوند، می‌توانند آیینه تمام‌نمای سیمای جامعه گردند. نقش روزنامه در انعکاس مطالبه‌های مردم و نیازهای جامعه، در چگونگی پیشرفت و ترقی، و در طرح معضل‌های فراروی توده‌ها از جایگاهی بی‌بدیل برخوردار است….
رسانه دستاورد دنیای مدرن است و مهم‌ترین ویژگی دنیای مدرن، پرسشگری و به رسمیت شناختن پرسش است، ارزش و جایگاه رسانه زمانی است که رسانه پرسشگر باشد و به‌عنوان نمایندگان افکار عمومی درباره چرایی و چگونگی اتفاق‌ها، از مسئولان و کارکرد اجتماعی آنان پرسشگری کنند.
فلسفه وجودی رسانه‌ها تسهیل جریان اطلاع‌رسانی و بیان بی‌طرفانه اتفاقات است؛ رسانه باید به دنبال تبیین و اقناع مخاطب باشد و این مهم، تنها با اطلاع‌رسانی منطبق با واقعیت میسر می‌شود. بنا بر تعریف قانون، رسانه‌ها گام چهارم دموکراسی هستند و قدرتی همانند قدرت نظامی در گردش اطلاعات و مبارزه با فساد دارند، اما به‌واسطه نظرات سلیقه‌ای و خط قرمزهای بی‌جا، این سلاح ناکارآمد شده و شاهد گستردگی دایره لکه فساد و تباهی، اختلاس و دروغ‌گویی، دزدی و بی‌توجه به شایسته‌سالاری هستیم. ازنظر جرم‌شناسی، محیط‌های بسته و پنهان تصمیم‌گیری، به‌شدت مستعد ایجاد رفتارهای مجرمانه است؛ درواقع مشکل اصلی ما صندلی‌های آلوده است و در این شیوه اطلاع‌رسانی و سکوت‌های مصلحت‌اندیشانه رسانه‌ای، مسئولان به‌شدت در خطر فساد قرار می‌گیرند. در جوامع غربی از آنجایی که اخلاق اجتماعی به‌طور مستقیم با عملکرد رسانه‌ها تنظیم شده است، یک مسئول نمی‌تواند دروغ بگوید یا به‌راحتی دچار فساد شود.
و لذا می‌توانند با انتقال واقع‌بینانه وقایع، یک خرد جمعی و تعهد عمومی را در فضای جامعه ایجاد کنند. امروز اغلب رسانه‌ها، خصوصاً رسانه‌های فرهنگی، هنری برخلاف وظایف ذاتی خود با نگرانی و شاید ترس از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و ولی‌نعمت شغلی خود، به خاطر امنیت و بقا، به‌جای افشاگری و انتشار درد و آمالِ فرهیختگان فرهنگ و هنرِ این مرزوبوم، با سکوتی متحد، مرگبار و با بی‌تفاوتی، تنها و تنها نظاره‌گر توهین آشکار وزیر و اعوان‌وانصارش به هنرمندان پیشکسوت در بی‌اعتنایی به آن‌ها هستند و سرهای زیر برف را به روشنگری و حقیقت‌گویی و حقیقت‌جویی ترجیح داده‌اند هرچند که زمستان خواهد رفت و سیاهی بر زغال خواهد ماند. البته رسانه‌هایی هم بودند که با مصاحبه و انتشارِ برخی از این شکواییه‌ها، متعهدانه به وظایف خود عمل کردند؛ که هنرمندان و تاریخ همواره قدردانِ خادمانِ صدیقِ خود هستند، اما از سوی دیگر رسانه‌های معاند بارها با سوءاستفاده از شکاف ایجادشده، ضمن تماس مکرر با پیشکسوتان، در اثبات وطن‌پرستی هنرمندان، با بی‌اعتنایی و عدم پاسخگویی مواجه شدند.
اغلب همین هنرمندانِ شیرانِ بیشه، اگرچه پیرند اما هنوز هم شیرند. امروز شما را چه شده است با این سکوت مرگبار؟ شما فریادهای این شیرانِ پیرِ فرهنگ و هنر را نمی‌شنوید؟ چه سخت و غم‌انگیز است تصور صفحات پرزرق‌وبرق شما در پسِ چهره به خاک کشیدنِ هنرمندی فرهیخته، زمانی که آثار و اثرشان در جامعه به یادتان می‌آید و چه تأسف‌انگیز است مرده‌پرستی اصحاب رسانه. خوب است در این رخوت رسانه‌ای که دچار آن شده‌اید به خاطرتان بیاورم روزهایی را که زنگ‌های مکرر تلفن خبرنگارانِ شما گوش اهالی فرهنگ و هنر را می‌آزرد و برای دقایقی مصاحبه و پر کردن صفحات بعضاً کم محتوا از فرهنگ و هنرتان، آرامش هنرمندان را برهم می‌زدید. آنگاه را که پیگیرانه دنبال نقش‌آفرینان مدرس و ستارخان و مالک اشتر و اسطوره‌های تاریخی و خالق آنان در سینما و تئاتر، برای ضبط چند دقیقه مصاحبه بودید، آنگاه را که برای تکمیل اخبارتان از نمایشگاه‌های عکس و خط و نقاشی و کاریکاتور و مجسمه و…. هنرمندش را بی‌پروا رصد می‌کردید به خاطر دارید؟ آنگاه‌که با انواع صنایع‌دستی هنرمندان فرهیخته را باافتخار به دنیا معرفی می‌کردید و آنگاه را که صدای انواع سازها و آواز فاخر موسیقی ایران، حتی رسانه‌های نوشتاری شما را مزین می‌کرد و نقال و تعزیه‌خوان در ایام خاص مهمان صفحات پروپیمان شما بود به یاد می‌آورید؟
این شیران پیر که اینک پیشکسوتان هنر خوانده می‌شوند، در تمام عرصه‌های هنری در طول ۸ سال دفاع مقدس، با آثاری فاخر دلاوری‌های رزمندگان شجاع میهن را جهانی کردند و همواره یارِ صدیق انقلاب بوده‌اند و همواره سهم مهمی از ارتقاء فرهنگ و هنر را بر دوش داشته و مظروفی ارزشمند برای ظرف رسانه بوده‌اند. نقش رسانه در رساندن صدای حق‌طلبانه و قاطعانه پیشکسوتانِ هنرمند در این جنگِ نابرابر با مسئولانی که پاسخگویی، کلید انتخاباتی آنان بود، چیست؟ شکواییه‌ها، نامه‌ها، خواسته‌ها و اعتراضات بیش از ۸۰۰ نفر از گنجینه‌های هنر و فرهنگ این مرزوبوم در رابطه با تغییرات غیرقانونی و نامتعارف موسسه پیشکسوتان هنرمند و حمایت و رضایت از مدیرعامل پیشین آن، چرا با سکوت، بی‌توجهی و بی‌اعتنایی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مواجه شده است؟ اینک شما باید بر حسب وظیفه ذاتی خود در تنویر افکار عمومی عمل کنید، این وظیفه مهمی است که بر عهده شماست تا این توهین آشکار و عدم پاسخگویی مسئولان را به سمع و نظر افکار عمومی برسانید.
دکتر احمد ناطقی (پیشکسوت عکاسی) – همدلی
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
