صدای تشنگی سیستانوبلوچستان را نمی‌شنوند
شاخص دسترسی به آب شرب در جنوب استان سیستانوبلوچستان ۱۹ درصد است و ۸۱ درصد مردم به‌صورت سقایی و با سهمیه رقت‌باری آبیاری می‌شوند.
شرق، امیرمحمد حسینی: بحران آب موضوع دیروز و امروز نیست؛ اغلب مردم ایران در این سال‌ها کمابیش با آن آشنا شده‌اند اما جنس این آشنایی در وسعت جغرافیایی کشور تفاوت‌های زیادی دارد. بعضی فقط از بحرانی که در سال‌های آتی گریبان‌گیر همه خواهد شد و پیامدهای فاجعه‌بار آن شنیده‌اند. اما عده‌ای در نقاطی از کشور بی‌آبی را با پوست و خون خود احساس می‌کنند؛ مردم سیستانوبلوچستان از همین دسته هستند. دیروز معین‌الدین سعیدی، نماینده مردم چابهار و کنارک، در تذکری شفاهی خطاب به وزیر نیرو از این درد دیرینه گفت. سعیدی گفت که «شاخص دسترسی به آب شرب در جنوب استان سیستانوبلوچستان ۱۹ درصد است و ۸۱ درصد مردم به‌صورت سقایی و با سهمیه رقت‌باری آبیاری می‌شوند». آن هم درست در روزی که رضا اردکانیان، وزیر نیرو، برای ارائه گزارش میهمان بهارستان بود. اردکانیان گزارش مبسوطی از اقدامات وزارت نیرو داد اما نامی از سیستانوبلوچستان نبرد. حال سعیدی در گفت‌وگو با «شرق» به تعبیر خودش گذر کوتاهی بر «قصه پرغصه» آب در حوزه انتخابیه‌اش، یعنی چابهار و کنارک دارد؛ از معضلات کنونی در پروژه‌های آب‌رسانی حرف می‌زند. از پیمانکاری‌هایی که پروژه‌های انتقال آب را رها کرده‌اند و هیچ نظارتی هم روی آنها وجود ندارد و درنهایت از دولت که به تکلیف آب‌رسانی به جنوب سیستانوبلوچستان در برنامه ششم توسعه بی‌توجه است. گویا دولت‌ها فقط به بندهای مورد علاقه خود از برنامه‌های توسعه عمل می‌کنند. هر چند سعیدی می‌گوید که این موضوع را در مجلس یازدهم دنبال خواهد کرد.
می‌دانیم که مسئله بحران آب در آن مناطق چندان در سطح رسانه‌ها مغفول نمانده است. وضعیت کنونی از چه معضلاتی رنج می‌برد و چرا بهبودی در آن اتفاق نمی‌افتد؟
… آنچه مشخص است، تغییر نگرش در مسائل این استان است. اما قصه پرغصه آب از آن دست موضوعاتی است که در آن وزارت نیرو صدای مردم ما را نمی‌شنود. عنایت دارید که چابهار تنها بندر اقیانوسی کشور است. براساس تبصره الف ماده ۳۶ برنامه ششم توسعه، وزارت نیرو موظف است تا پایان ۱۴۰۰، ۷۰ درصد نیاز آب شهرهای ساحلی را ازطریق خرید تضمینی آب شیرین‌کن تأمین کند. اما حداقل هیچ اقدام بایسته‌ای در این مدت انجام نشده است، هرچند دوستان معتقدند که قدم‌هایی برداشته شده است. علاوه بر این، دولت در آن مناطق سد ساخته است. سد پیشین و سد زیردان ساخته شده، ولی شبکه پایین‌دست آنها تعریف نشده است. حقابه مردم نیز تقسیم نشده است. با وجود اینکه سدها پر از آب هستند به دلیل نبود شبکه تصفیهکننده و شبکه پایین‌دست تعریف‌شده، مردم نمی‌توانند از آب استفاده کنند.
چه تعداد روستا درگیر این بحران هستند؟
مجتمع ۲۶۱ روستایی سد زیرگان، مجمتع ۲۱۶ روستایی سد پیشین و مجتمع دلگان‌ها، وشنام‌ها و کمبل‌ها در آنجا وجود دارند. اما پیمانکاری که پروژه انتقال آب و لوله‌کشی را بر عهده داشته تقریبا کار را رها کرده است. آن هم به دلیل اینکه نظارت مستمر و درست ازسوی وزارت نیرو وجود ندارد. به این ترتیب عملا دامنه‌های بحران آب در این مناطق به مرز فاجعه نزدیک می‌شود. از سوی دیگر، روستاهای نوار ساحلی را هم داریم که می‌توان با مجتمع‌های کوچک آب‌شیرین‌کن به آنها آب رساند. اما به‌دلیل اینکه تضمین خرید آب وجود ندارد، پیمانکارها به این سمت نمی‌آیند. درحالی‌که حتی آب‌شیرین‌کن هم در اختیار دارند.
یعنی همان غفلت از مصوبه برنامه ششم توسعه که به آن اشاره کردید. چطور باید عزمی برای حل این معضلات به وجود بیاید؟
[مسئولان] باید تشنگی این مردم را باور کنند. دسترسی به آب در جنوب استان ۱۹ درصد است. این عدد نشان‌دهنده نرسیدن فریاد تشنگی این مردم به گوش مسئولان است. رئیس‌جمهوری رأسا به مسئله آب غیزانیه ورود کرد و دستوری برای حل مسئله داد. این دستور بسیار خوب بود. اما اینجا به ۸۱ در صد مردم به‌صورت سقایی و با سهمیه ناچیز آب‌رسانی می‌شود. در چنین شرایطی انتظار داریم که فریاد تشنگی مردم ما نیز به گوش مسئولان برسد. باید برای نوار ساحلی از گواتر تا زرآباد مجتمع‌های آب شیرین‌کن تعریف شود و دولت به سرمایه‌گذاران تضمین خرید آب بدهد. لوله‌کشی‌های انتقال آب نیز باید اتفاق بیفتد و پروژه‌های آب‌رسانی اراضی پایین‌دست که تعریف شدند، تکمیل شوند. تأکید می‌کنم که اعتراض ما به وزارت نیرو نیز عدم اجرای بند الف ماده ۳۶ برنامه توسعه است؛ جایی که به‌صراحت اشاره شده باید ۷۰ درصد آب نوار ساحلی را ازطریق آب‌شیرین‌کن تأمین کند.برای پیگیری موضوع بعد از تذکر در مجلس چه می‌کنید؟
اگر اقدام جدیدی ازسوی وزارت نیرو رخ ندهد، سؤال از وزیر نیرو را مطرح خواهیم کرد و ایشان باید در کمیسیون پاسخ‌گو باشد. درست است که زمان زیادی است که موضوع بحران آب مطرح شده و بحث جدیدی نیست اما امیدواریم که بتوانیم با همکاری رسانه‌ها اقدامات مؤثری در این زمینه انجام دهیم. البته باید بار دیگر اشاره کنم که بیان این معضل به معنای چشم‌بستن بر دیگر خدماتی که در استان سیستانوبلوچستان انجام شده نیست. خدماتی که بسیار هم زیاد بوده است و در حوزه آب نیز باید در همین راستا عمل شود.
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotn
