مدیون معلمانیم
در بخش نرم‌افزاری و محتوا نیز به حد کفایت کج‌فهمی، کج‌سلیقگی، واپس‌گرایی و سیاسی‌کاری هویداست.
مستقل، رضا قاسم‌پور: اخیرا دکتر رحیمی نماینده تربت جام در صحن علنی مجلس، بخشی از مشکلات کلان آموزش و پرورش را به صراحت و شجاعت مطرح نمود.
در این که مجلس یازدهم چه پایگاه اجتماعی دارد و یا چقدر در پیگیری مشکلات مردم و فساد سیستماتیک فعلی جدی است بحثی ندارم و فارغ از این که آیا چنین نطق‌هایی شوآف بوده و یا از سر دلسوزی است معصومانه عبور می‌کنم.
چرا که با وجود گرایشات اصلاح‌طلبی به مسائل و مشکلات آموزش و پرورش از منظر جناحی و عینک سیاسی نگاه نمی‌کنم، لذا معتقدم از هر تلاشی برای حل و فصل مسائل آموزش و پرورش باید استقبال کرده و با آن همراهی نمود.
اولین نکته مثبت در نطق دکتر رحیمی پرهیز از تعارفات و تملق‌گویی‌های معمول تریبون‌داران بود.
وی با سلام به همکاران و مردم (نه صاحب منصبان) بلافاصله بدون فوت وقت وارد اصل موضوع شده گفت: «خطابم فعلا به وزیر آموزش و پرورش نیست.
گرچه انتقاداتی دارم، ولی روی سخنم با شما نمایندگان است. سهم آموزش و پرورش ما کمتر از ۷ درصد از کل بودجه کشور است، در حالی که باید این رقم به ۲۵ الی ۳۰ درصد بودجه کشور ارتقا یابد.
بدون اعتبارات لازم امکان ساخت مدرسه، تأمین نیروی کارآمد و پرداخت عادلانه حقوق معلم فراهم نیست. معجزه دولت در خصوص آموزش و پرورش تمام شده است.
ما نمایندگان باید جداول ردیف‌های بودجه زائد را استخراج و به سوی آموزش و پرورش گسیل نماییم.فرسودگی ساختمان مدارس دولتی، کمبود اعتبارات جاری و عمرانی، کمبود نیروهای متخصص، وجود مدارس طبقاتی، مدارس غیر دولتی رنگارنگ و غیرقابل نظارت کافی، نیروهای استخدامی ناکافی و متنوع (نهضتی، حق‌التدریس، سرباز معلم و…) گوشه‌هایی از مشکلات آموزش و پرورش ماست. ما مدیون معلمانیم و پرداخت حقوق معلمان ناعادلانه بوده و خدمات رفاهی و تعاونی برای آن‌ها نازل و در حد هیچ است.
بهتر است مسائل و مشکلات آموزش و پرورش در کمیسیون‌های تخصصی مجلس کارشناسی شده و اعتبارات لازم تخصیص گردد.» این جوهره سخنان دکتر رحیمی در مجلس نقل به مضمون بود و البته بیشتر انتقادات و اشاراتِ درست ایشان معطوف به مشکلات بخش سخت‌افزاری آموزش و پرورش می‌باشد. در بخش نرم‌افزاری و محتوا نیز به حد کفایت کج‌فهمی، کج‌سلیقگی، واپس‌گرایی و سیاسی‌کاری هویداست.
به گمانم با الحاقاتی همانند: نگاه مصرف‌گرا و… به آموزش و پرورش، کهنگی محتوای مطالب مورد آموزش، سنتی اداره شدن مدارس، فرسودگی مغز متفکر و تصمیم‌گیر آموزش و پرورش، استفاده ابزاری سایر ارگان‌ها از آموزش و پرورش، تربیت شهرنشین بی‌تفاوت به جای شهروند پرسشگر هزاره سومی،مبهم و کلی بودن سند تحول بنیادین، ناعدالتی منزلتی و معیشتی در حق بازنشستگان فرهنگی و… به سخنان ایشان، می‌توان دفترچه مشکلات آموزش و پرورش را پلمپ
نمود.
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotn
