پیامدهای گرانی مسکن و اجاره بها

افزایش قیمت اجاره‌بها و مسکن این روزها بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود و این موضوع از سه دهه گذشته باعث تغییر سبک در نوع زندگی مردم ایران شده است.

آرمان ملی، سعید معید‌فر جامعه‌ شناس: ما نسلی هستیم که در خانه‌های ۱۰۰ متری و در حیاط پر از درخت بزرگ شدیم، دوران جوانی‌مان را در آپارتمان‌های ۶۰ و ۷۰ متری سپری شد و حالا فرزندانمان عموما در خانه‌های ۴۰ متری بزرگ می‌شود. البته این خانه‌ها با طرح جدید کم کم به ۲۵ متری نیز خواهد رسید. همچنین هزاران کارگری که در تهران به امید یک زندگی حداقلی روز را به شب می‌رسانند، به دلیل ناتوانی در پرداخت کرایه خانه یا در خانه‌های جمعی زندگی می‌کنند، یا برخی برای گذران شب به صبح روی پشت بام‌ها در چادر می‌خوابند و هر شب مبلغی پرداخت می‌کنند.

در این بین زوجین جوان و مهاجرینی که از روستاها به شهر برای به‌دست آوردن حداقل‌های زندگی مهاجرت کرده‌اند، به حاشیه شهرها رانده می‌شوند. البته معضل آلونک نشینی و کپرنشینی مختص به امروز نیست، ولی در سال‌های اخیر به دلایل گرانی مسکن و افزایش اجاره‌بها معضل حاشیه نشینی، کانکس نشینی و زندگی در چادر در اطراف کلانشهرها همچون تهران افزایش پیدا کرده است.

تهران، اختلافات طبقاتی است و در مدت حدود یک ساعت می‌توان از برج‌های هر متر چند صدمیلیون تومان شمال شهر به کانکس‌ها و کانتینرهای جنوب شهر رسید. اختلاف طبقاتی با هر شاخصی که در جامعه به‌وجود آید، آسیب پذیری قشر فرودست را افزایش می‌دهد. در شرایط اقتصادی امروز قیمت دارایی افراد مانند طلا، مسکن، ارزهای خارجی و… افزایش یافته اما به این معنی نیست که اگر قیمت یک ملک نسبت به سال گذشته دوبرابر شده، قدرت خرید مالک آن افزایش پیدا کرده باشد. افزایش ناگهانی قیمت‌ها نشان دهنده کاهش قدرت خرید است. کسانی که از قبل مالک بودند با افزایش رشد غیرمنطقی مسکن همراه می‌شوند اما اقشار فرودست جامعه که فاقد مالکیت هستند در این شرایط فقیرتر می‌شوند.

برای مثال کسی که ماهیانه دو میلیون تومان حقوق می‌گیرد شاید امسال ۵۰۰ هزار تومان به حقوق آن اضافه شده باشد اما باید حداقل یک میلیون تومان روی اجاره خانه خود بگذارد و یا اینکه خانه خود را عوض کند که در این شرایط وضعیت اسفناک‌ می‌شود. اجاره نشینی در شهرهای بزرگ حداقل ۴۰ درصد از درآمد خانواده‌ها را به خود اختصاص می‌دهد که این عدد در حال افزایش است. اگر میزان افزایش قیمت مسکن تحت کنترل قرار نگیرد، حاشیه نشینی افزایش پیدا می‌کند و حتی کسانی هم که در حاشیه‌ها زندگی می‌کنند روز به روز به عقب رانده می‌شوند و چاره‌ای به‌جز زندگی در کانکس، کانتینر و حتی چادر ندارند. تبعات این موضوع نیز بر کسی پوشیده نیست و در یک پیش بینی ساده می‌توان پی برد در نتیجه این مشکلات، فشار نهایی در خانواده به شکل اعتیاد، بیکاری، اختلاف بین زوجین و.. نمود پیدا می‌کند که در نهایت آسیب پذیری و جرم در این دایره بسته، بازتولید می‌شود. اگر دولت قیمت مسکن را کنترل نکند و حاشیه نشینی روز به روز افزایش پیدا کند انواع هزینه‌ها بر دوش دولت تحمیل و بار مالی آن سنگین‌تر خواهد شد.

به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet