ناکارآمدی دولت یا تحریمها
نگاهی به نرخ رشد اقتصادی سالانه در ۴۲ سال پس از انقلاب، در کشور نشان میدهد؛ بر اثر تحولات اجتماعی و سیاسی سالهای ابتدایی انقلاب و آغاز جنگ تحمیلی، این میزان نرخ، مسیر نزولی را تجربه کرد. به طوری که در دهه شصت و تاثیرات مخرّب جنگ، بر اقتصاد و تولید، به زیر صفر رسید.
مستقل، سهراب بختیار-کارشناس اقتصادی؛ نگاهی به نرخ رشد اقتصادی سالانه در ۴۲ سال پس از انقلاب، در کشور نشان میدهد؛ بر اثر تحولات اجتماعی و سیاسی سالهای ابتدایی انقلاب و آغاز جنگ تحمیلی، این میزان نرخ، مسیر نزولی را تجربه کرد. به طوری که در دهه شصت و تاثیرات مخرّب جنگ، بر اقتصاد و تولید، به زیر صفر رسید.
پایان جنگ و آغاز بازسازی در دوران سازندگی و تحوّل در تولید دهه هفتاد شمسی را میتوان شروع تحولی در اقتصاد پس از انقلاب در ایران دانست؛ که این سیر صعودی، در دهه هشتاد و به واسطه افزایش رشد در آمدهای نفتی بیشترین نرخ رشد اقتصادی پس از انقلاب را در سال ۸۶ و در حدود ۶ درصد تجربه کرد.
با آغاز دهه نود و روی کار آمدن دولت تدبیر و امید! با از سرگیری دور جدید تحریمهای ظالمانه به کشور، سیر شدید نزولی را از سر گرفت، و تجربه رشد اقتصادی منفی را در اواخر دهه ۹۰ شاهد هستیم. بهطوری که بر اساس آمار سالیانه صندوق بین المللی پول ایران در سال ۲۰۱۹ بالاترین سقوط تولید ناخالص داخلی (منفی۸/۲ درصد) را میان کشورهای جهان تجربه کرده است.
تنها ۱۵کشور جهان در سال ۲۰۱۹ کاهش تولید ناخالص داخلی داشتهاند و ایران جزء ۷ کشور معدود در دنیا میباشد که ۳ سال متوالی این سیر نزولی را دنبال نموده است.
از سوی دیگر چشمانداز سال آینده نیز نشان میدهد با توجه به تحولات در صحنهی بینالملل و آمریکا و در صورت ادامه روند خصمانه آمریکا و محدویت های نفتی و تجاری فروش گاز به عنوان درآمدی ارزآور نیز تحتالشعاع تحولات جدیدی از جمله پیدا شدن مخازن جدید گازی ترکیه در دریای سیاه، و از دست رفتن بخش عمدهای از مشتریان منطقهای گاز ایران از جمله خود ترکیه میباشد.
کشورهای حوزه خلیج نیز با سوءاستفاده از انسداد روابط خارجی ایران و جامعه جهانی و تعامل بین المللی مسیر پیشرفت و توسعه را در پیش گرفته و اقتصاد خویش را تبدیل به؛ با ثباتترین اقتصادهای جامعه جهانی نمودهاند.
قابل ذکر است در حالی که ریال ایران به عنوان یکی از بیارزشترین پولهای جهانی به حساب میآید، دینار کویت، دینار بحرین و ریال عمان ارزشمندترین واحدهای پولی جهان محسوب میشوند و مردم کشورهای امارات و قطر و عربستان نیز بالاترین سطح رفاه را تجربه مینمایند.
عراق و افغانستان نیز در سال ۲۰۱۹ از بیشترین نرخ تولید ناخالص داخلی برخوردار بودهاند.
سوال پیش آمده این است که عامل این ریزش شدید اقتصادی و ریالی چیست؟
بنده معتقدم: عواملی همچون تحریمهای ظالمانه در سقوط واحد پولی و معضلات فعلی اقتصادی کشور دخیل است. امّا عامل اصلی این فروپاشی اقتصادی، نا کارآمد بودن دولت در این برهه زمانی است.
ناکارآمدی که از اواخر دهه ۸۰ (دولت بهار) و با ورود یارانه نقدی بر معیشت مردم، آغاز و در دهه ۹۰ و دولت تدبیر و امید! به حد اعلای خود رسید، و باعث ایجاد سیستماتیک رانت و فساد گردید. بطوری که کمتر روزی است که در اخبار و جراید خبری، از اختلاسهای کوچک و بزرگ و... خبری نخوانیم.
اختصاص ارز به افراد فاقد صلاحیت و نابودی دهها میلیارد دلار در شرایط موجود، آن هم به بهانه تامین کالاهای اساسی و پرهیز از معرفی این افراد به قوه قضاییه نمونه بارزی بر بیتدبیری دولتمردان است.
اتخّاذ تصمیمات صحیح دولت در شرایط فعلی و پرهیز از هیجانی نمودن کاذب
بازارهای مالی مدیریت صحیح بر منابع ارزی موجود و مطالبه هوشمندانه ارزهای بلوکه شده، ثبات در مصوّبات صحیح و رجوع به سازوکارهای اقتصادی، عملی در شرایط تحریم و همچنین؛ مهار تورّم درونگرا و دوری از چاپ مجدّد اسکناس، و کاهش تعهّدات و بدهکاریهای دولت و ….در کنار تسریع در توافقنامههای تجاری با چین و ...مسیر را، برای عبور سهلتر از شرایط تحریم فراهم میسازد.
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet