روز تاریخی برای شیلی

نوشته: مانوئِل تووار/برگردان: م. ع.

رهبر حزب کمونیست، گیلرمو تایلیر، از یک پیروزی سترگ سخن گفت و آن را در راستای تکامل آن پیکار اجتماعی ارزیابید، که از خیزش مردمی در نوامبر گذشته آغاز شد. اکنون باید به دنبال آن بود، که پیروزی مردم در ترکیب مجلس موسسان بازتاب یابد. چپ‌ها باید بیش از دو سوم کرسی‌ها را در دست داشته باشند…

زدودن قانون اساسی پینوشه با رای نزدیک هشتاد درصد

۲۵ اکتبر ۲۰۲۰ به‌مثابه روزی که به دیکتاتوری پینوشه پایان داده شده است، در تاریخ شیلی به ثبت می‌رسد. سه دهه پس از بازگشت دموکراسی پارلمانی و چهارده سال پس از مرگ دیکتاتور، شیلیاییها در یکشنبه گذشته با اکثریتی شکننده به منسوخ شدن قانون اساسی ۱۹۸۰، که به دست نظامیان کودتاچی فاشیست برقرار شده بود، و جاگزینی آن با قانون اساسی تازه‌، رای مثبت دادند.

۵,۹ ملیون تن -۷۸,۲۷ درصد رای‌دهندگان- روی «آپروئه‌بو» هفتک زدند- «آری». تنها ۱,۶ ملیون تن، نسبی ۲۱,۷۳ درصد، برندازی قانون اساسی کهنه را رد کردند. رای‌آوردن برپایی قانون اساسی جدید با آرای موافق تا ۸۰ درصدی در نظرسنجیهای هفته‌های اخیر پیش‌بینی شده بود. آنچه ناروشن مانده بود، اینکه چگونه به پرسش دوم پاسخ داده خواهد شد.

دولت رئیس‌جمهور سباستین پینیه‌را پیشنهاد می‌کرد، تنها نیمی از مجلس موسسان مستقیم از سوی مردم انتخاب شود و نیم دیگر را پارلمان، که در آن احزاب راست گرا اکثریت دارند، برگمارد. اپوزیسیون درمقابل از پیشنهاد گزینش تمامی نمایندگان مجلس موسسان با رای مستقیم مردم، پشتیبانی می‌کرد. سرنجام ۷۹ درصد شیلیاییها به این پیشنهاد رای موافق دادند، و به آن چه دولتیان دنبال می‌کردند، ۲۱ درصد.

نتیجهء اراده مردم تنها پیروزی بر بازماندهء فاشیستهایی نیست، که در یازدهم سپتامبر ۱۹۷۳ با کودتای نظامی به قدرت رسیدند و رئیس‌جمهور سوسیالیست، سالوادور آلنده، را به قتل رسانیدند، بلکه همچنین پیروزی بزرگی بر پینیه‌را است، که برابر خواستهای دمکراتیک مردم، خود را به کری می‌زند. یک سال پس از آغاز اعتراضهای توده‌ای، که با افزایش بهای بلیت متروی سانتیاگو دو شیلی راه افتاده بود، میلیونها شیلیایی با رایشان نشان دادند، که اعتراض‌کنندگان اکثریت بزرگ خلق را نمایندگی میکنند. با همه‌اینها، پس از آشکار شدن نتایج همه‌پرسی، رئیس دولت کوشید در راس جنبش جای گیرد. او در یک سخنرانی تلویزیونی گفت: “قانون اساسی، تاکنون ما را دو شقه کرده بود. زین‌پس ما با هم روی یک قانون اساسی نو کار می‌کنیم، که بستری برای یگانگی، استواری و فردای روشن ما باشد.”

ده‌هاهزار تن شامگاه همان یکشنبه در مرکز سانتیاگو توی “میدان ارج” (پلازا د لا دیگنیداد) گرد آمدند، همان که پلازا ایتالیا از آغاز تظاهرات بزرگ نامیده می‌شود. همچنین در شهرهای دیگر نیز انبوه نابراوردنی مردم هلهله و شاباش گرفتند، آتش بازی راه انداختند و موزیک نواختند. شهردار کمونیست رکولِتا در شمال پایتخت، دانیل جادوئه، گفت این نتیجه، پاگردی تازه در تاریخ شیلی پدید آورده است، و باور دارم بایسته آن این است، که الگوی توسعه آینده کشور پی نهاده شود. جادوئه، که برخی از او برآسای کاندیدای ریاست جمهوری احتمالی اپوزیسیون سخن می‌گویند، بر آمادگی حزب خود برای همکاری با گروه‌های دیگر تأکید کرد- حتا اگر این پیشنهاد از سوی دیگران پذیرفته نشود، باز هم نتیجه همه‌پرسی نشان داد، که اپوزیسیون بیش از راست یکپارچه مانده باشد. زیرا راست به چند شاخهء هواداران و مخالفان قانون اساسی نو و کسانی که به‌کل ارادهء ملت را رد کرده اند، تقسیم شده است.

رهبر حزب کمونیست، گیلرمو تایلیر، از یک پیروزی سترگ سخن گفت و آن را در راستای تکامل آن پیکار اجتماعی ارزیابید، که از خیزش مردمی در نوامبر گذشته آغاز شد. اکنون باید به دنبال آن بود، که پیروزی مردم در ترکیب مجلس موسسان بازتاب یابد. چپ‌ها باید بیش از دو سوم کرسی‌ها را در دست داشته باشند، تا از راهبندان اقلیت راست جلوگیری کنند. این “دیوار دو سوم” بارها و بارها در چند دهه گذشته، جلو تصویب قوانینی را، که به سود توده‌های گسترده مردم بوده اند، گرفته است.

برگرفته از سایت عصرما، ارگان حزب کمونیست آلمان

به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet