با مشتهای گره‌خورده
نوشته: مانواِلا تُوار-برگردان: م. ع./ لوئیس آرس، که زمان مورالس وزیر اقتصاد و دارایی بوده است، امروز کشوری به ارث میبرد، که در این دوازده ماه شاهی کودتاچیان از هم فروپاشیده و از آن “شاهکار اقتصادی”، که از بابتش دولت مورالس از سوی جهانیان ستاییده می‌شد، چیز اندکی بازمانده است.
قریب یک سال پس از کودتا علیه اوو مورالس، دموکراسی در بولیوی باز سر بلند کرد. ۱۸ اکتبر لوئیس آرس با اکثریت آشکار بیش از ۵۵ درصد آرا بَرآسای رئیس جمهور تازه برگزیده شد و در هشتم نوامبر سوگند یاد کرد. داوید چوقه‌هوانکا، معاون رئیس جمهور، که تا کنون دبیرکل دولتهای امپریالیست‌ستیز همپیمان آلبا (اتحاد بولیواری برای خلقهای آمریکامان) بود، او را همراهی می‌کرد.
تصاویری که تلویزیونهای پرشمار آمریکای لاتین از لاپاز پخش کردند، نمی‌توانستند تفاوت خود با تصاویر ورود یکسال پیش کودتاچیان به صحنه را، بیش از این نشان دهند. هنگامی که ژانین آنیز در نوامبر ۲۰۱۹، پس از استعفا ناگزیر اوو مورالس زیر فشار ارتش و پلیس، به‌مثابه رئیس جمهور جدید بولیوی سوگند یاد کرد، در یک ساختمان دولتی زیر پاسداری مردان یکدست‌پوش، با دستی نهاده بر انجیل و در چمبر ارتشیان والادرجه این کار را انجام داد. لوئیس آرس ولی هنگامی که نوای سرود ملی به‌مناسبت آغاز ریاست جمهوریش برخاست، با چشم اشکبار مشت گره‌خورده خود را بالا برد. بومیان، دهقانان و دههاهزار تن مردم ساده در خیابانها جشن گرفتند. آنان با غرور ویفالا، پرچم قومهای بومی کشور را، که یک سال پیش به دست کودتاچیان خاکمال و به آتش کشیده شده بود، به اهتزاز درآوردند.
فردای این روز انگیزه بس مهم دیگری برای ابراز غرور و افتخار پیش آمد؛ بازگشت اوو مورالس از کشور گریزگاهش، آرژانتین. اوو با بدرقه رئیس جمهور آرژانتین، البرتو فرناندز و همراه معاون سابقش، آلوارو گارسیا لینرا، مرز میان لاکویاکا و ویلازون را پشت سر گذاشت و باز گام در خاک میهن نهاد و مورد استقبال انبوه بیشمار مردم قرار گرفت، که پرچم ویفالا و درفش سه‌رنگ آبی و سپید و سیاهِ جنبشِ به سوی سوسیالیسم (ماس) را به ناوش دراورده بودند. هنگامیکه مورالس در ویلازون بیبرنامه با تظاهرکنندگان لب به سخن گشود، هزاران مشت گره‌کرده به آسمان برخاست. از ساختمانها بیرقهای چندمتری در رنگهای جنبش سوسیالیستی و جنبش بومیان بلیوی آویزان بودند و در باد می‌تکیدند.
لوئیس آرس، که زمان مورالس وزیر اقتصاد و دارایی بوده است، امروز کشوری به ارث میبرد، که در این دوازده ماه شاهی کودتاچیان از هم فروپاشیده و از آن “شاهکار اقتصادی”، که از بابتش دولت مورالس از سوی جهانیان ستاییده می‌شد، چیز اندکی بازمانده است. همکاران تیم برگمارده آرس، از رژیم ژانین آنیز شکایت دارند، که تنها “اندکی بیش از آوار” پشت سر خود جا گذاشته است و باید ابتدا بستر روند گذار به دولت تازه فراهم آورده شود. ویلفردو چاوز، مشاور حقوقی ماس، سخن از آن گفت، که اسناد موجود در وزارتخانه‌ها نشان می‌دهند، تنها یک دولت ” فاجعه‌آفرین و آشفته” میتواند در این یک سال آزگار کشور را چنین لاشیده باشد.
یک چنین کابوسی جز با یاری موثر سازمان کشورهای آمریکایی (اُآس) نمی‌توانست از دست کودتاچیان برآمده باشد. این سازمان زیر کنترل واشنگتن، که در آمریکای لاتین با نام “وزارت کلونی‌داری ایالات متحده” نیز شناخته می‌شود، خود را مجرم‌شاهد اتهام دستکاری راست مخالف جا زد، تا دستاویز کودتا را خوب از آب براورد. وقتی دبیرکل اُآس، لوییز آلماگرو اکنون دیگر خواسته بود پیروزی آرس را به او شادباش گوید، پاسخ درخوری دریافت کرد: “پس هیچ تقلبی در کار نبود، آنچه وجود داشت، مقدمه‌چینی برا یک کودتا بود، که متاسفانه اُآس نیز در آن شرکت داشت.” زینرو او از دریافت شادباش آلماگرو خوشنود نمی‌شود، خوشنودی او هنگامی است، که این پست او [دم‌ودستگاه آلماگرو: اُآس] برچیده شود.
برگرفته از عصرما، ارگان حزب کمونیست آلمان
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
