مسکن در تهران؛ از ۸۰۰ میلیون تا ۲۶ میلیارد
«خانه متری ۱۵۰میلیون تومان در تهران، شرم‌آور است»، این واکنش یکی از نمایندگان مجلس به افزایش عجیب‌وغریب قیمت مسکن در تهران است که در روزهای اخیر با بازتاب‌های زیادی در فضای مجازی همراه شده است. ماه‌ها از روند صعودی قیمت مسکن در پایتخت و البته بسیاری از شهرهای بزرگ کشور می‌گذرد و بعد از نمایندگان کارگری، حالا نوبت به بهارستانی‌ها رسیده تا درباره قیمت هر متر مربع واحد مسکونی موضع‌گیری کنند. چند روز پیش بود که علی نیکزاد، نایب رئیس دوم مجلس شورای اسلامی، با تأکید بر این‌که به رئیس‌جمهور، اطلاعات غلطی درباره مسکن داده‌اند، گفت: ……
«دولت ایشان شش سال از عمرش را در زمینه مسکن تباه کرد و تا زمانی‌که رئیس جمهور به اصطلاح پای کار نیاید، شورای عالی مسکن را تشکیل ندهد و ۱۵ روز یکبار جلسه‌اش برگزار نکند و البته مسکن را اولویت نداند، نتیجه‌ای نخواهیم گرفت». نیکزاد درباره ظرفیت شهرسازی در کشور افزود: «جمهوری اسلامی ایران ۱۶۵میلیون هکتار وسعت دارد و مجموع وسعت کل شهرهای کشور ۳۳میلیون هکتار هم نمی‌شود، یعنی حدود ۲۰درصد وسعت کشور زیر ساخت‌وساز شهری رفته است». او یادآور شد: «سرعت اجرای طرح اقدام ملی مسکن هم باید بیش از این باشد، مسکن نیروی کار وارداتی و وابستگی نمی‌خواهد و کاملاً موضوعی داخلی است». نایب رئیس دوم مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: «حضور انبوه‌سازان و پیمانکاران و البته فراهم کردن تسهیلات از سوی دولت برای ساخت مسکن لازم است؛ یک زمان در اسلامشهر مدارس سه شیفته شده بود، فکر کردم زادوولد افزایش داشته است! از مسئولان پیگیری کردم که پاسخ دادند بحث زاد و ولد نیست، کسانی که در تهران نتوانستند خانه اجاره کنند، به اسلامشهر و پرند آمده‌اند». این نماینده مجلس یازدهم بیان کرد: «دوونیم میلیون خانه خالی وجود دارد، اما این تعداد خانه لوکس است و عامه مردم و جوانان نمی‌توانند آن را خریداری کنند، خانه متری ۱۵۰میلیون تومان در تهران شرم‌آور است! طرح دوفوریتی تأمین مسکن به زودی برای بررسی به صحن می‌آید و هر سال باید حداقل یک میلیون واحد مسکن تولید شود که ۲۰۰ هزار واحد در روستا، حدود ۲۰۰هزار واحد در بافت فرسوده و بقیه در مناطق دیگر است». افزایش قیمت مسکن در سال‌های اخیر بارها با واکنش بسیاری از بهارستانی‌ها، فعالان کارگری و حتی کارشناسان همراه شده و رسانه‌های اصول‌گرا و اصلاح‌طلب همه به نوعی به این ماجرا واکنش نشان داده‌اند، اما با این همه در ماه‌های اخیر روند صعودی قیمت مسکن همواره پای ثابت اخبار اقتصادی بوده و انگار پایانی برای این داستان نوشته نشده است. بر اساس گزارش‌های میدانی و البته آمارهایی که از سوی برخی از نمایندگان مجلس ارائه شده، قیمت مسکن در گران‌ترین مناطق پایتخت به ۱۵۰میلیون تومان رسیده است. آن طور که گزارش‌های مربوط به نحوه توزیع متوسط زیربنا در سطح شهر تهران نشان می‌دهد، مناطق جنوب شهر از کمترین مساحت زیربنا ( بین ۵۰ تا ۷۰ متر مربع) و در مقابل مناطق شمالی شهر به ویژه مناطق یک و سه، بالاترین سطح زیربنا یعنی بین ۱۳۰ تا ۱۷۵ متر مربع را به خود اختصاص داده‌اند. یک حساب سرانگشتی نشان می‌دهد که در صورتی که قیمت هر متر مربع واحد مسکونی نوساز در این مناطق به ۱۵۰ میلیون تومان رسیده باشد، حداقل قیمت یک واحد مسکونی در این مناطق حالا به ۱۹میلیارد و ۵۰۰میلیون تومان رسیده، از سوی دیگر حداکثر قیمت یک واحد مسکونی در این مناطق نیز با این حساب به ۲۶میلیارد و ۲۵۰میلیون تومان رسیده است. بر اساس یک برآورد سرانگشتی، قیمت یک خانه با متراژ ۱۵۰متری نیز با این حساب به ۲۲میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان رسیده که در نوع خود قابل‌توجه است. اما نکته قابل‌توجه توزیع جمعیتی در تهران است که با سیاست‌های سکانداران اقتصادی در زمینه عرضه مسکن به بازار همخوانی ندارد. بر اساس برآوردهای کارشناسی، مناطق ۹ تا ۱۱ تهران که در قسمت جنوبی پایتخت واقع شده‌اند، از پرجمعیت‌ترین مناطق به شمار می‌آیند که در این نقاط از شهر نیز قیمت‌ها رشد قابل‌توجهی را در ماه‌های اخیر کسب کرده‌اند. محمدی، یکی از مشاوران املاک در منطقه ۱۸ تهران، به «همدلی» می‌گوید: «اوایل تیر امسال قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در یافت‌آباد، ۱۴میلیون تومان بود که حالا قیمت همان ملک در این نقطه از شهر به ۱۶میلیون تومان رسیده است». آن طور که گزارش توزیع متوسط زیربنا در سطح شهر تهران نشان می‌دهد، مناطق جنوبی از کمترین سطح زیربنا برخوردار هستند؛ بر همین اساس یک برآورد ساده حکایت از این دارد که قیمت یک واحد مسکونی با متراژ ۵۰ تا ۷۰ متری در این نقطه از شهر حداقل ۸۰۰میلیون تومان تا حداکثر یک میلیارد و ۱۲۰میلیون تومان معامله می‌شود. این افزایش قیمت‌ها در نقاط شمالی یا جنوبی شهر در حالی مطرح است که در سال‌های اخیر یکی از توجیهات مسئولان در زمینه گرانی مسکن احتکار یا عدم عرضه واحدهای مسکونی به بازار عنوان شده و بحث مالیات از خانه‌های خالی همواره به عنوان یکی از بحثهای داغ بهارستانی‌ها در زمینه کنترل قیمت عنوان شده است. این در حالی است که به گفته نمایندگان مجلس و کارشناسان حتی توزیع این واحدهای مسکونی به بازار نیز در خانه‌دار کردن اقشار متوسط و ضعیف کارساز نخواهد بود، چرا که این شمار زیادی از این واحدهای مسکونی در مناطق شمالی شهر واقع شده‌اند و با دخل و خرج اقشار ضعیف و حتی متوسط همخوانی ندارند. چند روز پیش بود که یکی از نمایندگان کارگری در این‌باره گفت:«برای صاحبخانه شدن کارگران و کارمندان باید زمین رایگان در اختیار سازندگان بخش خصوصی و تعاونی قرار داده شود در غیر این صورت هیچ کارگری با حقوق سه میلیون تومان نمی‌تواند خانه متری ۳۰میلیون تومان بخرد». اما با این اوضاعی که مسکن در پیش گرفته، به نظر می‌رسد خرید خانه توسط اقشار ضعیف حتی در نقاط جنوبی نیز امکان‌پذیر نیست؛ در صورتی که درآمد هر کارگر در ماه را سه میلیون تومان در نظر بگیریم، اقشار ضعیف برای خرید یک متر مربع واحد مسکونی در مناطق جنوبی تهران، باید بیش از پنج ماه از حقوق خود را پس‌انداز کنند، در این صورت برای خرید یک خانه ۷۵متری در جنوب تهران توسط این اقشار یک میلیارد و ۲۰۰میلیون تومان نقدینگی لازم است، بر اساس یک حساب سرانگشتی یک کارگر با درآمد سه میلیون تومان در ماه، اگر کل حقوق خود را پس‌انداز کند، بعد از ۴۰۰ ماه می‌تواند یک خانه ۷۵ متری در یکی از مناطق جنوبی تهران خریداری کند.
همدلی
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
