انتخاب دشوار کارگران ساختمانی بین معیشت و کرونا در بسیاری از کشورها
کرونا بلای زندگی کارگران ساختمانی شده و آنها را با چالش‌های فراوانی روبرو کرده است. تعطیلی ساخت و ساز، سفره‌های آنها را کوچک‌تر کرده و تامین معیشت زندگی برای آنها سخت است. کارگران ساختمانی سراسر جهان، در معرض خطر ویروس کرونا و بیکاری قرار گرفته‌اند.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از ایکوال‌تایمز، «جنیفر هتام» خبرنگار مستقل ساکن در استانبول ترکیه، گزارشی درباره وضعیت کارگران ساختمانی در سراسر جهان و استانبول به رشته تحریر درآورده است. ترجمه این گزارش تفصیلی را در ادامه می‌خوانید:
هزینه‌های رفت و آمد کارگران به محل کار خود زیاد است ولی پرداخت هزینه‌های رفت و آمد، تنها چالش آنها نیست. بسیاری از کارگران نگران ابتلا به کرونا و انتقال این بیماری به اعضای خانواده خود هستند. «آزکان» کارگر ساختمانی در استانبول، حدود دو ساعت و نیم برای رفتن به محل کار و بازگشت به خانه در آمد و شد است. رفت و آمد، مشکل اصلی این کارگر ساختمانی نیست. او در جهنمی به نام ویروس کرونا گرفتار شده است.
آزکان درباره وضعیت محیط کار خود می‌گوید: محیط کارگران ساختمان آلوده است و خبری از پروتکل‌های بهداشتی نیست. احتمال ابتلای من و کارگران دیگر به ویروس کرونا بسیار زیاد است و ما به راحتی می‌توانیم همسر و فرزندان خودمان را آلوده کنیم.
او پسری هشت ساله دارد و با حسرت درباره وضعیت فرزندش می‌گوید: من نمی‌توانم فرزندم را در آغوش بگیرم، سلامتی او برای من مهم است و او را در خانه با فاصله چندمتری نگاه می‌کنم.
بیکاری گسترده کارگران ساختمانی
اگرچه دولت‌ها در سراسر جهان از شهروندان خود می‌خواهند که در خانه بمانند و از خود و دیگران دربرابر ویروس کووید ۱۹ محافظت کنند ولی میلیون‌ها کارگر ساختمانی در سراسر جهان این روزها مشغول به کار هستند. کارگران ساختمانی تامین معیشت زندگی را نسبت به سلامت خود ارجح می‌دانند و در این روزهای کرونایی برای تامین مایحتاج زندگی تلاش می‌کنند.
«آمبت یوسان» دبیرکل اتحادیه جهانی کارگران ساختمانی و صنایع چوب، می‌گوید: سلامت و امنیت محیط کار، دو مولفه اصلی کار هستند ولی کار کردن در محیط‌های ناامن دشوار است. کارگران ساختمانی ممکن است به دلیل ابتلا به ویروس کرونا بمیرند ولی مگر می‌شود انسان‌ها از گرسنگی نمیرند؟
او توضیح داد: ملاک؛ تعطیلی کار اجباری و تامین سلامت کارگران مشغول به کار نیست، بلکه هدف ما تامین معیشت کارگران ساختمانی است.
اتحادیه کارگران ساختمانی ترکیه وضعیت این گروه صنفی را نابسامان می‌داند و در گزارشی درباره آنها می‌نویسد: بسیاری از پروژه‌های ساختمانی در ترکیه متوقف شده‌اند و تعداد کمی هنوز فعال هستند. ۱۵۰ هزار کارگر ساختمانی، در طول دو هفته در ماه مارس بیکار شده‌اند و هنوز غرامتی دریافت نکرده‌اند. این اتحادیه همچنین برآورد کرده است حدود ۲۹۵ هزار کارگر در استانبول و حدود ۱ میلیون نفر در سراسر ترکیه هنوز مشغول به کار هستند.
پروتکل‌های بهداشتی معنا و مفهومی ندارد
کارگران بیکار شده و فعالان کارگری می‌گویند: رعایت فاصله اجتماعی و پروتکل‌های بهداشتی برای کارگرانی که هنوز مشغول به کار هستند، امکان‌پذیر نیست.
برخی از پروژه‌های ساختمانی، تعدادی ماسک در اختیار کارگران قرار می‌دهند ولی این تعداد به اندازه کافی نیست. آموزش‌های بهداشتی در خصوص استفاده صحیح از ماسک در محیط کار به کارگران داده نشده که این موضوع خطر ابتلا به کرونا را افزایش می‌دهد. بررسی‌ها نشان می‌دهد احتمال ابتلای یک کارگر ساختمانی به کرونا، سه برابر دیگر شهروندان ترک است.
ازکان و هفتاد کارگر دیگر در یک پروژه ساختمانی کار می‌کنند، او درباره پروتکل‌های بهداشتی محیط کار خود می‌گوید: تنها تغییر محسوس نسبت به دوران قبل از کرونا، نشستن کارگران هنگام غذاخوردن است که با توجه به بهداشت ضعیف محیط، امری بی‌نتیجه است.
اتحادیه‌ها و فعالان کارگری، تصاویری از کارگران ساختمانی ترکیه در فضای مجازی منتشر کرده‌اند. این تصاویر نشان می‌دهد، کارگران ساختمانی در خوابگاه‌های اشتراکی زندگی می‌کنند. ازکان خوابگاه و اتاق‌های اشتراکی کارگران را اینطور به تصویر می‌کشد: خیابان از اتاق درنظرگرفته شده برای کارگران، تمیزتر است. ما در کثافت زندگی می‌کنیم این برخلاف شان انسانی ماست.
آزکان درباره وضعیت بیکاری کارگران می‌گوید: کارگرانی که نسبت به وضعیت موجود اعتراض می‌کنند، از سوی کارفرما اخراج می‌شوند.
کار ساختمانی جزو مشاغل ضروری
صنعت ساخت و ساز به وسیله کرونا در بسیاری از کشورهای جهان تحت تاثیر قرار گرفته و سیاست‌های دولت‌ها در خصوص فعالیت‌های ساختمان واضح و روشن نیست. برخی از دولت‌ها، ساخت و ساز را از عوامل رشد اقتصادی می‌دانند و با وجود محدودیت‌های اعمال شده از سوی آنها، فعالیت‌های ساختمانی را تعطیل نکرده‌اند.
رعایت پروتکل‌های بهداشتی در پروژه‌های ساختمانی ممکن نیست
حدود یک چهارم از پروژه‌های ساختمانی در انگلستان تعطیل شده‌اند. بسیاری از کارگرانی که در انگلستان در پروژه‌های ساختمانی کار می‌کنند، در پروژه‌های غیرضروری حاضر می‌شوند. اتحادیه کارگران ساختمانی انگلستان می‌خواهد که نکات بهداشتی و ایمنی در پروژه‌های ساختمانی بیشتر شود و کار غیراجباری در پروژه‌های غیرضروری تضمین شود. اتحادیه‌های کارگری کارگران ساختمانی، در ایالات متحده نیز چنین مطالباتی را درخواست کرده‌اند. گزارش‌ها نشان می‌دهد بسیاری از اتحادیه‌های کارگری در بوستون خواهان لغو کار اجباری کارگران به دلیل شیوع کرونا هستند.
اگرچه جلوگیری از کار اجباری و تامین معیشت زندگی دو مولفه اصلی برای فعالان کارگری محسوب می‌شود ولی قوانین سخت برخی از کشورها در حوزه صنعت ساختمان، این مولفه‌ها را با چالش همراه کرده است.
برخی از کارگران ساختمانی به دلیل امنیت خود، مجبور هستند با قاصله کم از یکدیگر کار کنند که در این شرایط فاصله‌گذاری اجتماعی میسر نیست. فاصله‌گذاری اجتماعی ۲ متر برای تمامی افراد توصیه شده است ولی ماهیت کاری کارگران ساختمانی با این توصیه منطبق نیست. یک فعال کارگری در انگلستان می‌گوید: شرایط سرویس ایاب و ذهاب و سلف کارگران مناسب نیست. هنگام ورود کارگران به محل کار، صف‌های طولانی تشکیل می‌شود. سرویس بهداشتی کارگران ساختمانی فاجعه است. چگونه می‌توان در این شرایط پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کرد؟
اتحادیه جهانی کارگران ساختمانی و صنایع چوب درباره کارگران بریتانیایی می‌نویسد: آنها نمی‌توانند نسبت به وضعیت خود اعتراض کنند، اعتراض به کارفرما پیامدی به جز اخراج ندارد.
کارگران ساختمانی بیمه بیکاری ندارند
بسیاری از کارگران ساختمانی در کشورهای جهان از جمله بریتانیا و ترکیه به صورت پروژه‌ای استخدام می‌شوند و کارفرمای ثابتی ندارند، به همین دلیل آنها نمی‌توانند مقرری بیمه بیکاری بگیرند و تحت پوشش حمایت‌های دولتی نیستند. نحوه برخورد با کارگران ساختمانی، می‌تواند آثار مخرب بلندمدتی داشته باشد.
کارگران ساختمانی ساکن در استانبول، بیشتر مهاجر هستند و از شهرها و روستاهای کوچک ترکیه برای کار به این شهر آمده‌اند. پس از شیوع کرونا و بیکاری گسترده کارگران ساختمانی، بسیار از کارگران بیکار شده با هدف مخارج کمتر به شهرها و روستاهای خود بازگشتند. کارگران ساختمانی بیکار شده با بازگشت به شهرها و روستاهای خود به صورت بالقوه به شیوع کرونا کمک کردند. کارگران مهاجری که در استانبول مانده‌اند در فقر مطلق غرق شده‌اند و از حمایت‌های اجتماعی ناچیزی برخوردار هستند.
کارگران ساختمانی هندی، نان ندارند
کارگران مهاجر هندی نیز با چالش‌های زیادی روبرو شده‌اند، قریب به ۹۰ درصد از کارگران ساختمانی در شهرهای بزرگ هند، مهاجران داخلی این کشور هستند. پروژه‌های ساختمانی در این کشور متوقف شده و کارگران مهاجر در بیکاری مطلق به سر می‌برند. وضع قوانین سخت سفر بین شهری در هندوستان از سوی دولت باعث شده، بسیاری از کارگران ساختمانی مهاجر در شهرهای بزرگ سرگردان شوند. آنها بیکار هستند و نانی برای خوردن ندارند.
وضعیت کارگران ساختمانی در کشورهای حوزه خلیج فارس تاسفبار است و آنها از حقوق اولیه خود برخوردار نیستند. بخش عظیمی از نیروی کار ساختمانی این کشورها، کارگران مهاجر از کشورهای جنوب شرق آسیا هستند.
یک فعال کارگری در امارات می‌گوید: ساخت‌وساز یکی از عوامل رشد اقتصادی این کشور عربی است. اگرچه دولت امارات برای جلب رضایت کارمندان خود تلاش می‌کند و آنها را تحت پوشش حمایت‌های خود قرار داده است ولی کارگران مهاجر ساختمانی قدرتی برای مذاکره ندارند و از مزایای کمی برخوردار هستند. قطر و امارات نسبت به شیوع کرونا و تهدید سلامت شهروندان خود از سوی این ویروس آگاه هستند.
امارات ساخت پروژه‌ها ساختمانی خود را متوقف کرده است ولی قطر از پیمانکاران خواسته است تنها ساعات کاری کارگران ساختمانی را کاهش دهند. اگرچه ساعت کاری کارگران مهاجر در این کشور عربی کاهش یافته است ولی بررسی‌ها نشان می‌دهد وضعیت پروتکل‌های بهداشتی در خصوص کارگران مناسب نیست. کارگران ساختمانی مهاجر در قطر مشغول به ساخت پروژه‌های جام‌جهانی ۲۰۲۲ هستند ولی آنها از مجامع بین‌المللی ورزشی حمایت نمی‌شوند. کارگران مهاجر در کارگاه‌های بزرگ کار می‌کنند و در کلونی‌های اشتراکی شب‌ها را سپری می‌کنند.
ترجمه: علی خسروجردی
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
