ارقام نجومی، اطلاع‌رسانی اندک!
در چنین فضای نامطمئنی، کسب چنان دستاورد بزرگی از جلب و جذب سرمایه (۴۵۰ هزار میلیارد تومان) و انعقاد چنین تفاهم‌نامه‌های تاریخی برای سرمایه‌گذاری مولد در کشورمان نیازمند اطلاع‌رسانی به‌مراتب بیشتری از خبر چند‌خطی و نمایش فیلم خبری چند‌دقیقه‌ای و… داشت و باید زوایای مختلف چنین اقدامی برای افکار عمومی تشریح می‌شد.
حسین حقگو- شرق
در روزهای اخیر و در بحبوحه انتخابات، تفاهم‌نامه‌ای به ارزش ۳۰۰ هزار میلیارد تومان بین وزارت صمت و پنج شرکت بزرگ (مس، گل‌گهر، گهر‌زمین، زر ماکارون، ایران‌رادیاتور) به امضا رسید. تفاهم‌نامه‌ای که در چارچوب «اقتصاد مقاومتی» و در ادامه تفاهم‌نامه قبلی به ارزش ۱۵۲ هزار میلیارد تومان است که آن‌هم با پنج شرکت دیگر (چادر‌ملو، ماشین‌سازی اراک، آلومینیوم المهدی، نفت سپاهان، شیرین‌عسل) در اسفندماه به امضا رسیده بود. یعنی در‌مجموع ۴۵۰ هزار میلیارد تومان یا ۲۲ تا ۲۳ میلیارد دلار تفاهم‌نامه سرمایه‌گذاری در حدود دو تا سه ماه! در بزرگی این رقم کافی است بدانیم که کل بودجه عمرانی کشور در سال جاری حدود ۱۲۰ هزار میلیارد تومان است. همچنین این رقم تقریبا بیش از یک‌سوم بودجه جاری امسال کشور است. رقم ۴۵۰ هزار میلیارد تومان تفاهم‌نامه برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های معدن و صنایع معدنی و غذایی و پتروشیمی و… در شرایطی است که کل سرمایه‌گذاری در کشورمان در سال ۱۳۹۸ کمتر از صد‌هزار میلیارد تومان (به قیمت ثابت سال ۱۳۹۰) بوده که ۷۶ هزار میلیارد تومان آن توسط سهم بخش خصوصی انجام شده بود.
در‌واقع در شرایط منفی‌بودن رشد سرمایه‌گذاری در کشورمان (منفی ۶.۸ درصد) در دهه ۹۰، حرکت برای انجام چنین سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی، به دلیل عدم تغییر مؤلفه‌های لازم برای جلب و جذب سرمایه امری شگفت‌آور می‌نماید.
مؤلفه‌هایی از قبیل «عدم ثبات اقتصاد کلان»، «تورم بالا»، «نبود نقدینگی مناسب»، «تحریم‌های خارجی» و «جذاب‌بودن بازارهای غیرمولد» و… (گزارش وزارت صمت از نظرخواهی از ۹۵۵ کارآفرین و فعال اقتصادی ۱۷/۱/۱۴۰۰). در چنین فضای نامطمئنی، کسب چنان دستاورد بزرگی از جلب و جذب سرمایه (۴۵۰ هزار میلیارد تومان) و انعقاد چنین تفاهم‌نامه‌های تاریخی برای سرمایه‌گذاری مولد در کشورمان نیازمند اطلاع‌رسانی به‌مراتب بیشتری از خبر چند‌خطی و نمایش فیلم خبری چند‌دقیقه‌ای و… داشت و باید زوایای مختلف چنین اقدامی برای افکار عمومی تشریح می‌شد. مثلا اینکه این سرمایه‌گذاری دقیقا در کدام طرح‌ها و پروژه‌ها (فهرست کامل آنها) قرار است انجام شود؟
تعهدات سرمایه‌گذار و سرمایه‌پذیر چیست؟
نرخ سود مشارکت و نحوه مالکیت واحدهای سرمایه‌پذیر پس از خاتمه کار چگونه است؟
آیا برای انجام چنین اقدام عظیمی، فراخوان عمومی داده شده بود و امکان حضور سایر علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری در این پروژه‌ها فراهم بوده است؟
آیا در انعقاد این تفاهم‌نامه قوانینی مانند «قانون برگزاری مناقصات» یا «قانون محاسبات عمومی» رعایت شده است؟
آیا این تفاهم‌نامه‌ها نسبتی با لایحه «مشارکت عمومی و خصوصی» دارد که اکنون در دستور کار مجلس است؟ و… . همان‌طوری‌که در ابتدا عنوان شد، هر اقدامی را که در جهت افزایش سرمایه‌گذاری مولد و آن‌هم از طریق تأمین مالی درونی صنعت انجام شود، باید به فال نیک گرفت اما از آنجا که مارگزیده از خصوصی‌سازی‌های انجام‌شده مانند ریسمان سیاه‌و‌سفید می‌ترسد، خوب است به ابهامات فراوان در‌این‌باره پاسخ داده شود و در سایه خرد جمعی امکان نظارت بیشتر و جلوگیری از خطاها و مفاسد احتمالی و نیز حضور و مشارکت هرچه بیشتر سایر علاقه‌مندان به انجام چنین فعالیت‌هایی فراهم و رونق تولید و فرایند توسعه صنعتی کشور به دور از شائبه‌ها، واقعیت و عینیت یابد!
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
