بی اعتمادی مردم به انتخابات؛ خط فقر و سختی های فزاینده در حکومت « اسلامی»

سرکردگان باند حاکم مرتب می گویند که دشمنان با انتخابات سرد می‌فهمند که مردم از حاکمیت ناامید شده‌اند و شرکت نکردن در انتخابات گناه کبیره است……

این در حالی است که مردم باورمند شده‌اند با این نوع انتخابات نمی‌توان مشکلات‌ کشور را حل کرد. کار به جایی رسیده است که احمدی‌نژاد هم مجبور به اعتراف شده و می گوید: «نارضایتی اجتماعی در اوج است.»

در این ارتباط، روزنامه اعتماد می نویسد: آحاد مردم وقتی به حافظه تاریخی خود مراجعه و انتخابات چهار دوره اخیر را بررسی می‌کنند به این باور می‌رسند که انتخابات گذشته نمی‌تواند چشم‌انداز مثبتی برای فرد ترسیم کند. در ۲۴ سال گذشته اگر دوره اصلاحات را مستثنی کنیم که به باور کارشناسان تاحدی توانست حل مسائل، پیامدهای مثبت و امید به آینده را تقویت کند، اما چهار انتخابات اخیر به جای حل مسائل، ایجاد پیامدهای مثبت و امید؛ برای کثیری از مردم یأس، سرخوردگی، اضطراب آینده، افسردگی و ناکامی به همراه آورده است. صرف‌نظر از دلایل بی‌شمار آن نظیر تقابل رقیب، عدم همراهی بخش‌هایی از حاکمیت، ساختارهای نامناسب، مناسبات نامطلوب، بحران مدیریت، فساد سیستمیک باید گفت اینک آحاد کثیری از مردم به صورت تک به تک انتخابات ریاست‌جمهوری را دیگر قادر به حل مشکلات نمی‌دانند و بر این باورند که پیامدهای مطلوبی را نمی‌توان از آن انتظار داشت و شرکت در آن نمی‌تواند موجد امید مثبت در آینده باشد از این رو فکر می‌کنند شرکت در انتخابات فایده‌ای ندارد.

با این وجود، رئیسی پیش تر در گفتگو با تلویزیو جام جم با نگرانی از عدم مشارکت و تحریم نمایش انتخابات مهندسی شده گفته بود: وای به آن روزی که مردم ناامید بشوند مایوس بشوند احساس جدایی از صندوق رأی بکنند احساس ارتباط با دولت نکنند احساس کنند که دولت حرف آنها را نمی‌شنود احساس کنند که دولت آنها را از تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی حذف کرده وای به آن روز!

در همین حال احمدی‌نژاد اعلام کرد که رأی نخواهد داد و در این گناه بزرگ (انتخابات خامنه ای) مشارکت نخواهد داشت.

احمدی‌نژاد در کلیپی گفته: امروز وضعیت اجتماعی و اقتصادی ما در نابسامان‌ترین وضع خودش در طول ۴۲سال به سر می‌بره و نارضایتی در اوج است وضع اقتصادی بسیار بسیار خرابه و مردم در فشار بسیار سنگینی هستند.

بی‌اعتبار بودن نظری و عملی کسانی که طعم تلخ شورای نگهبان را کشیده اند و یا همچنین فعالان سیاسی متصل به اصلاح‌طلبان حکومتی در به‌وجود آوردن تردید میان نیروها و کنشگران واقعی چپ و متزلزل کردن عزم‌شان به تحریم فعال انتخابات و جا انداختن نظریه “عدم عبور از جمهوری اسلامی” کاملاً برملا شده است. آنانی که که تا به‌حال در ستایش از ولی فقیه گلو پاره می‌کردند و شریک جرم بودند، اکنون خودشان را در وضعیتی دشوار می‌بینند. تجربه نشان می‌دهد که یک حکومت هر چقدر هم در مواجه شدن با بحران‌ها پوسیده باشد، تا زمانی که در مرحلۀ نخست اپوزیسیونی کارآمد در چارچوب جبهه‌ای وسیع تهاجم را بر نقطه‌های آسیب‌پذیر و پوسیده‌اش متمرکز نکند و نتواند اعتماد مردم را به گزینه‌ای دیگر و در‌عین‌حال در دسترس جلب کند، آن حکومت می‌تواند با انجام برخی تغییرهای شکلی در همان حالت پوسیدگی همچنان مدتی مدید به حیاتش ادامه دهد و راه دگرگونی‌های بنیادین را سد کند.
هدف اصلی توده ها نجات از رژیم ولایت فقیه و جدایی دین از حکومت با هدف دموکراتیک کردن حیات سیاسی و اجتماعی کشور و بهبودی زندگی شان است!
بر اساس گزارش های انتشار یافته، خط فقر در اردیبهشت ۱۴۰۰ به ۱۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان رسید! محاسبات بر طبق جداول زیر نشان می دهد که حداقل هزینه زندگی یک خانواده چهار نفره ماهیانه  ۱۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان در اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ می باشد.

محاسبات انجام شده بر طبق جدول زیر نشان می دهد که هزینه خوراکی یک خانوار ۴ نفره در اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ برای ۱۸ قلم کالای اساسی به نرخ های اعلامی مرکز آمار حدود سه میلیون و هشتصد هزار تومان می باشد.

به گزارش حمید ترابی در روزنامه های ایران، محاسبات صورت گرفته در ۱۲ بخش از خوراکی ها، دخانیات، مسکن، کفش و پوشاک، اثاثیه، بهداشت و درمان، حمل و نقل، ارتباطات، امور فرهنگی و تفریحی، تحصیل، رستوران و هتل و کالاها و خدمات متفرقه صورت گرفته است.

سهم خوراکی ها در سبد هزینه های خانوار کشور دارای  ۲۶,۶۴  درصد، سهم مسکن   ۳۵,۵ درصد، سهم بهداشت و درمان ۷,۱۴  درصد، حمل و نقل  ۹,۴۱  درصد، خرید اثاثیه منزل ۳,۹۳  درصد و کفش و پوشاک نیز  ۴,۷۸ درصد است. سهم مابقی اقلام به مراتب کمتر از ارقام ذکر شده است.

بر طبق استاندارد در محاسبه هزینه مسکن، هزینه متوسط اجاره به همراه کلیه هزینه های جنبی یک واحد مسکونی استاندارد با حداقل زیربنای ۶۰ متر مربع، داشتن یک آشپزخانه، یک حمام  و…  ساخته شده با مصالح با دوام یا نیمه ‌بادوام، در محاسبات «خط فقر» مورد استفاده قرار می گیرد.

در حالی حداقل هزینه یک خانواده چهار نفره ماهانه ۱۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان می باشد که در سال ۱۴۰۰ حداقل دستمزد دو میلیون و ششصد و پنجاه و پنج هزار تومان  (کمتر از یک پنجم این میزان) تعیین شده است.

در جدول زیر سهم هر یک از اقلام مورد نیاز خانوارها در اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ ارائه شده است. هر چند در بازار قیمت بسیاری از اقلام بیش از مقدار اعلامی مرکز آمار می باشد، ولی در محاسبات منحصرا از داده‌های مرکز آمار ایران استفاده شده است، در مورد قیمت نان از متوسط قیمت رسمی نان های مختلف در پایگاه اطلاع رسانی قیمت کالا و خدمات کشور استفاده شده است هر چند در سطح شهر قیمت نان بطور غیر رسمی تا ۵۰ درصد افزایش داشته است.

حسن روحانی رئیس جمهور اسلامی پیشتر در سلسله وعده های خود اعلام کرد بود «در پایان سال ۱۳۹۹ سطح متوسط معیشت حدود ۱۰ میلیون نفر از فقیرترین افراد جامعه حداقل به میزان ۵ برابر وضع موجود ارتقا خواهد یافت.»!

حداقل هزینه اقلام خوراکی یک خانوار چهار نفره در یک ماه (اردیبهشت ۱۴۰۰)

حداقل هزینه های کل اقلام مختلف یک خانوار چهار نفره در یک ماه (اردیبهشت۱۴۰۰)

منابع:

• قیمت نان – پایگاه اطلاع رسانی قیمت کالا و خدمات کشور
• مرکز آمار ایران – متوسط قیمت اقلام خوراکی مناطق شهری – اردیبهشت ۱۴۰۰