رسانه‌ها؛ اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی
خامنه‌ای در مراسم تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری رئیسی ضمن اشاره به کنار گذاشتن جناح روحانی، هرگونه توهمی درباره بهبود وضعیت اقتصادی در دولت رئیسی را برطرف کرد و گفت: بسترهای فساد در قوه مجریه بوده با اینها باید مبارزه کرد. نباید هی از کمبودها و مشکلات گفته شود حل مشکلات اقتصادی زمان‌بر هست، یک شبه نمی‌شود……
این در حالی است که برخی روزنامه های داخلی نسبت به شرایط انفجاری جامعه هشدار می دهند و برخی فعالان داخلی هم می گویند: سیاست ارعاب حکومت بی اثر است.
روزنامه مستقل در مورد فضای انفجاری جامعه نوشت: قطعا کشوری با این همه مشکلات ریز و درشت آن هم در بحبوحه منازعه بزرگ با جامعه جهانی بر سر حل و فصل مسأله هسته ای، آماده انفجار است…
روزنامه همدلی هم تأکید کرد: اگر روند کشورداری به همین منوال پیش برود و مطالبات ملت در آن لحاظ نشود، بر خشم و عصبانیت مردم افزوده می‌شود و کیست که نداند خشم از شیوه اداره کشور می‌تواند اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی را رقم بزند…
سیاست ارعاب حکومت بی اثر است
دستگاه قضایی رژیم جمهوری اسلامی برای ٩ تن از فعالان مدنی و سیاسی به دلیل برگزاری تجمع در برابر وزارت کشور در همبستگی با مردم خوزستان پرونده تشکیل داده است. حمید آصفی از شرکت کنندگان در این تجمع همبستگی هدف حکومت ایران را از این اقدام ارعاب جامعۀ مدنی و فعالان آن دانسته، هر چند او معتقد است که حکومت نقش بر آب می‌زند.
رادیو بین‌المللی فرانسه : “هدف حکومت همچون همیشه مرعوب کردن جامعه مدنی است. منتهی کسانی که در مقابل وزارت کشور و در همبستگی با مردم خوزستان تجمع کردند فکر این تبعات را کرده‌اند و اگر جمهوری اسلامی گمان میکند که با این دست اقدام‌ها فعالان جامعه مدنی و مدافعان حقوق بشر را مرعوب و خانه‌نشین میکند، قطعاً نقش بر آب می زند، چون ما حتی در زندان هم به اعتراض‌های خود ادامه خواهیم داد.
دیدید که بعد از دستگیری و ضرب و شتم بازداشت شدگاندر تظاهرات اخیر، گروه های مختلفی از سینماگران، ورزشکاران، فعالان صنفی معلمان و روزنامه نگاران به اعتراض و همبستگی با مردم خوزستان روی آوردند.
حکومت اسلامی بیمناک است. از خطری که در کمین آن نشسته سخت هراسان است و در عین حال می‌پندارد که با ضرب و شتم می‌تواند مردم را آرام نگه دارد، هر چند مردم تاکنون تنها برای رهایی خود با حکومت برخورد کرده اند.
رژیم عین همین رویکرد را در خصوص کرونا و فاجعه‌ای که در کشور آفریده اتخاذ کرده است. در این مورد هم حکومت گمان می برد که قتل عام و نگرانی عمومی از مرگ‌ومیر فزایندۀ ناشی از کرونا باعث می شود که مردم به تجمع و اعتراض روی نیاورند. به همین منظور رژیم عمداً از ورود پزشکان بدون مرز، نمایندگان سازمان بهداشت جهانی، واکسن و غیره به کشور جلوگیری میکند چون در قبال ناکارآمدی خود در مواجهه با این ویروس و در قیاس با کشورهای همسایه عمیقاً احساس سرشکستگی میکند. اما، چون جان مردم برایش مهم نیست، حکومت حاضر نیست رفتار خود را تغییر بدهد. اما، مردمی که گرسنه و بیکارند، دچار فقر مفرط هستند، مردمی که گرفتار تشنگی و گرسنگی و مرگ‌ومیر ناشی از کرونا هستند، قطعاً راه خیابان را در پیش خواهند گرفت .”
اگرچه قبلاً رژیم جمهوری اسلامی می‌توانست با سرکوب‌های خشن و با حدّت و شدّت بیشتر تظاهرات مردمی را کنترل و مهار کند و سپس با ایجاد فضای رعب و وحشت در جامعه سکوتی قبرستانی در کشور حاکم سازد، اما امروز تجزیه و تحلیل واقع‌بینانۀ روند تحولات سیاسی اخیر کشور نشانگر این واقعیت است که رژیم دیگر به راحتی قادر به مرعوب کردن توده‌های مردم نیست یا به‌عبارت دیگر ترس مردم فرو ریخته است و فاصلهٔ زمانی حضور مردم جان‌به‌لب‌رسیده از فقر و اختناق در خیابان‌ها کم‌تر و دامنهٔ آن گسترده‌تر شده است. شکی نیست که با شعله‌ور شدن آتش مبارزه با رژیم ضد مردمی و استبداد “ولایی” بر حملات ارگان‌های سرکوب‌گر رژیم نیز افزوده می‌شود. طبیعی است در چنین شرایطی معترضان دو راه بیشتر در پیشِ رو نداشته باشند: یا از حق اعتراض‌شان چشم‌پوشی کنند یا در مقابل رفتار خارج از عرف سرکوب‌گران به‌نحو مقتضی از خود دفاع کنند. طبیعی‌ست که پافشاری بر راه‌کارهای مسالمت‌آمیز ازجمله تلاش فعالان مدنی، حزب‌ها، سازمان‌های سیاسی، و دیگر نیروهای اجتماعی مانند حقوق‌دانان و نهادهای بین‌المللی می‌توانند جمهوری اسلامی را به پذیرش حق اعتراض مردم و توقف بازداشت، شکنجه، و کشتار معترضان وادار کنند. تشویق مردم به اتحاد و همبستگی، حضور حداکثری و ایستادگی در مسیر مبارزه، محدود ساختن خشونت و آسیب‌های وارده به مردم معترض، می‌توانند در عبور از این گذرگاه سخت و تاریخی مؤثر باشند و تقویت جنبش مردمی و تنفس آزادانه‌تر جنبش سراسری مردم را موجب شوند. مسئلهٔ تأمل‌برانگیز و مهمی که توجه به آن در اوضاع حساس کنونی ضروری است این نکته است که با وجود افشا شدن ماهیت عمیقاً ضد مردمی و ارتجاعی رژیم و انزجار گستردۀ توده‌ها از جمهوری اسلامی، جدا و روی‌گردان شدگان از حاکمیت باید از تجربۀ تلخ تاریخی دیگر کشورها درس‌های لازم را بیاموزند و در دام خشونت لجام‌گسیخته و خانمان‌سوز رژیم علیه مردم گرفتار نشوند. در این عرصه حصارهای انحصارطلبی و مرزهای “خودی و غیرخودی” تحمیلی از سوی ارتجاع حاکم را درهم شکسته و در راه دفاع از حقوق مدنی و شهروندی همۀ مبارزان راه آزادی و بهبودی و سعادت مردم باید کوشید. زندگی شرافت‌مندانه و انسانی حق همۀ انسان‌هاست.اعتراض‌های اخیر در استان خوزستان به‌دلیل کم‌بود شدید آب و دامنۀ این اعتراض‌ها به دیگر نقاط کشور و فریاد و فغان آنان حکایت از آن دارند که حاکمان مسئولیت‌گریز نامتعهد گوشی شنوا ندارند.
به کانال صدای مردم در تلگرام بپیوندید
@sedayemardomdotnet
